*του Σάκη Μουμτζή
Φαίνεται πως όσο θα πλησιάζει η ημέρα των εσωκομματικών εκλογών τόσο θα ανεβαίνουν οι τόνοι της αντιπαράθεσης μεταξύ των υποψηφίων και θα αρχίσουν να εμφανίζονται κτυπήματα κάτω από τη μέση. Αυτός ο χώρος κουβαλά ακόμα το τραύμα του 2007.
Σήμερα και κυρίως αύριο, το ζητούμενο είναι να παραμείνουν όλοι ενωμένοι ανεξαρτήτως του ποιος ή ποια θα νικήσει στις εκλογές. Δε νομίζω πως αυτό έχει γίνει αντιληπτό κυρίως από τους παρατρεχάμενους των υποψηφίων. Συνήθως αυτοί, σε όλες τις εσωκομματικές διαμάχες, για να δικαιολογήσουν το ρόλο τους οξύνουν το κλίμα.
Επιπροσθέτως, ο πολιτικός χώρος της Κεντροαριστεράς δεν έχει επιδείξει τα αντανακλαστικά της αυτοσυντήρησης που έχει επιδείξει ο χώρος της Κεντροδεξιάς. Πλην του πατριάρχη Ανδρέα Παπανδρέου, όλοι οι υπόλοιποι αρχηγοί δεν αντιμετωπίστηκαν με τον δέοντα σεβασμό. Αρκεί να υπενθυμίσω πως ο Κ. Σημίτης διεγράφη από το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου, ο οποίος στη συνέχεια, το 2015, δημιούργησε δικό του κόμμα, ενώ προηγουμένως, πρωθυπουργός ων, βρέθηκε μπροστά σε μια ισχυρή εσωκομματική αντιπολίτευση. Θα μπορούσα να αναφέρω και άλλα παρόμοια περιστατικά, όπως το πώς αντιμετωπίστηκε ο Ε. Βενιζέλος από την κυρία Γεννηματά.
Απλώς θα υπενθυμίσω με τι σεβασμό αντιμετώπισε η Νέα Δημοκρατία και πώς κάλυψε και καλύπτει πολιτικά τον Κώστα Καραμανλή –και καλά κάνει– για τη διακυβέρνηση 2007-2009. Δεν είναι τυχαίο πως έχει αναδειχθεί στο μεγαλύτερο κόμμα από συστάσεως του Ελληνικού Κράτους. Ένα μεγάλο και σοβαρό κόμμα τιμά τους αρχηγούς του και τους πρωθυπουργούς του.
Το κυρίαρχο ζήτημα σε αυτή τη φάση για τον χώρο της Κεντροαριστεράς είναι να γίνει μια ουσιαστική συζήτηση για πολιτικές. Πολιτική για τις συμμαχίες, για την οικονομία, το μεταναστευτικό, τους τομείς της εξωτερικής πολιτικής. Βέβαια, αυτή είναι μια ιδανική απαίτηση. Συνήθως η έκβαση αυτών των εσωκομματικών αναμετρήσεων εξαρτάται από την επάρκεια των μηχανισμών των υποψηφίων και λιγότερο από τις πολιτικές.
Ο Α. Λοβέρδος έχει ανοίξει τη βεντάλια των πολιτικών του, δίνοντας με όση σαφήνεια γίνεται το στίγμα του. Η κυρία Γεννηματά δεν χρειάζεται να το πράξει, καθώς την ακολουθούν τα πεπραγμένα της. Πιθανόν οι κ.κ. Ανδρουλάκης και Καστανίδης να αναπτύξουν και αυτοί στο υπολειπόμενο χρονικό διάστημα τις θέσεις τους για πολιτικές και συμμαχίες.
Είναι φυσικό η ποιότητα και το ύφος του διαλόγου ή των αντιπαραθέσεων να επηρεάσει άμεσα και τον αριθμό αυτών που θα ψηφίσουν. Ένας παράγοντας σημαντικός για καθέναν από τους τέσσερις υποψήφιους. Δεν θα προχωρήσω σε εκτιμήσεις ποιους υποψηφίους ευνοεί η αυξημένη συμμετοχή και ποιους όχι, γιατί αυτό θα είχε μεγάλο ποσοστό αυθαιρεσίας. Πάντως η μαζικότητα της εκλογικής διαδικασίας, ανεξαρτήτως αποτελέσματος, θα είναι ένα σημαντικό πολιτικό γεγονός, καθώς θα φανερώσει τη ζωντάνια αυτού του χώρου και θα θέσει τον πήχη και για το επικείμενο (;) συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ και την εκλογή αρχηγού.
Συμπερασματικά, αυτός ο χώρος αν θέλει να επιβιώσει θα πρέπει να παραμείνει ενωμένος, κάτι το οποίο θα εξαρτηθεί εν πολλοίς από το αν τα μαχαίρια θα μπουν στα θηκάρια τους ή αν θα χρησιμοποιηθούν.
