Δυστυχώς ο κ. δήμαρχος επιμένει να μην κατανοεί τα γεγονότα και να δίνει τις δικές του ερμηνείες. Αποδεικνύει ακόμη μια φορά, πόσο διχαστικός είναι ο λόγος του, παρά τις στομφώδεις δηλώσεις του περί συμπόρευσης, στα μεγάλα θέματα. Συμπόρευση για αυτόν είναι η επιβράβευση των ενεργειών του και «μικροπολιτική» ή «καπρίτσιο» η τεκμηριωμένη κριτική. Η εξήγηση είναι προφανής! Αδυνατεί να συνεργαστεί, γιατί δεν έχει θέσεις και επιχειρήματα. Γι αυτό και “κρύβεται” κατά περίπτωση πίσω από “ειδικούς”, οι οποίοι, όπως είναι φυσικό, προασπίζουν τα δικά τους συμφέροντα.
Στο Δ.Σ. της Παρασκευής, ο ίδιος και η δημοτική αρχή δεν ήσαν σε θέση να αρθρώσουν ούτε ένα επιχείρημα και αναλώθηκαν σε συναισθηματικού τύπου αναφορές, κοπτόμενοι δήθεν για την προστασία των δημοτών. Αναρωτιόμαστε γιατί δεν επιδεικνύουν την ίδια ευαισθησία, για την ταλαιπωρία των πολιτών από τα τελματωμένα έργα ;
Άφησαν την εταιρεία να επιχειρηματολογεί και δεν πρόσεξαν, ότι δεν δόθηκε καμία σοβαρή απάντηση στον καταιγισμό των τοποθετήσεων της αντιπολίτευσης, αντιθέτως ομολόγησαν κατ’ επανάληψη, ότι υπάρχουν και άλλες λύσεις.
Μετά το χθεσινό Δ.Σ. συνέχισε να κατηγορεί παρατάξεις, που εκπροσωπούν το 65% των δημοτών, ότι παίζουν μικροπολιτικά παιχνίδια! Περιέργως στην ονομαστική αναφορά, παρέλειψε δύο ονόματα, ίσως για να μην φανεί η καθολική αντίδραση.
Αν η δημοτική αρχή είχε κάποια συμμετοχή στην όλη υπόθεση του έργου θα ήταν ίσως δικαιολογημένο να θέλουμε, μικρόψυχα κινούμενοι, να του στερήσουμε την δόξα. Όμως, όπως ο ίδιος παραδέχεται, ότι του σερβίρουν οι «ειδικοί», αυτό και δέχεται.
Δεν χρειάζεται κόπος και χτυπήματα κάτω από την ζώνη, για να αντιπολιτευθούμε την δημαρχοντία του. Τα καταφέρνει άριστα ο ίδιος, με τα (μη) έργα του. Αν όντως είχε αγωνία για την βέλτιστη λύση και για συμπόρευση στο θέμα αυτό, δεν θα “έκρυβε” την ΜΠΕ από τον Νοέμβριο του 2021 μέχρι τον Μάιο του 2022. Θα είχε καλέσει, ως όφειλε, τους επικεφαλής που είχαν δημόσια εκφράσει ενστάσεις.
Είναι απαράδεκτο και επικίνδυνο να χαρακτηρίζει τις άλλες παρατάξεις του Δ.Σ., κατασκευάζοντας “εχθρούς του λαού”. Ο κοινωνικός αυτοματισμός είναι μια κατάπτυστη πρακτική και το έσχατο μέσον μιας εξουσίας χωρίς επιχειρήματα.
Τον πληροφορούμε ότι μας αφήνουν παγερά αδιάφορους οι προσπάθειες του να διχάσει, όπως και οι χαρακτηρισμοί του. Άλλωστε “έξεστι Κλαζομενίοις ασχημονείν”
