Η υπόθεση Turkaegean συνιστά ένα αδιαμφισβήτητο κυβερνητικό φιάσκο. Τα πράγματα είναι σχετικά απλά. Η τουρκική πλευρά κατέθεσε στην Επιτροπή Δικαιωμάτων Πνευματικής Ιδιοκτησίας της ΕΕ (EUIPO) τη δυνατότητα χρήσης του εμπορικού σήματος Turkaegean. Δεν χρειάζεται να είναι κανείς μάγος της επικοινωνίας για να διακρίνει τα πολλαπλά σημαινόμενα της τουρκικής κίνησης: την προώθηση της αντίληψης ότι το Αιγαίο Πέλαγος ανήκει στην Τουρκία, την έμπρακτη αμφισβήτηση των ελληνικών εθνικών αξιώσεων, την διεκδίκηση της ηγεμονίας στην τουριστική αγορά μέσα από μια επιθετική κίνηση οικειοποίησης του φυσικού περιβάλλοντος.
Σε κάθε συγκυρία θα ήταν μια προκλητική κίνηση. Ειδικότερα όμως στην κρίσιμη περίοδο που διανύουμε συνιστά απειλή. Αν συνδέσουμε την πολιτική της όξυνσης που ακολουθεί ο πρόεδρος Ερντογάν με τις προφανείς συνδηλώσεις του Turkaegean, η λογική υπαγορεύει μόνο μία αντίδραση: την έντονη και συντονισμένη δράση όχι μόνο για να μην εγκριθεί το τουρκικό εμπορικό σήμα, αλλά και για να είναι η απόρριψή του εφαλτήριο της καταγγελίας του τουρκικού αναθεωρητισμού.
Αυτό θα ίσχυε στον κανονικό κόσμο. Όχι όμως στην επικράτεια του επιτελικού κράτους της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Όπως είναι πλέον σαφές η ελληνική κυβέρνηση και οι αρμόδιες υπηρεσίες δεν αντέδρασαν ως όφειλαν. Και όχι μόνο αυτό. Αδιαφόρησαν για τη δυνατότητα που είχε η χώρα μας να καταθέσει ένσταση -επί μήνες!- με αποτέλεσμα την επίσημη κατοχύρωση του σήματος στην Τουρκία μέχρι τον Ιούλιο του 2031! Δεν πρόκειται δηλαδή για μια γκάφα με βραχυχρόνιες επιπτώσεις, αλλά για σοβαρό ολίσθημα που εκχωρεί στην τουρκική πλευρά το δικαίωμα να παρουσιάζει στην ευρωπαϊκή τουριστική αγορά το Αιγαίο ως τουρκική λίμνη για δέκα χρόνια.
Θα ήταν τραγελαφικό αν δεν ήταν τόσο επικίνδυνο. Η Νέα Δημοκρατία πριν το 2019 επένδυσε και εξέθρεψε τον πιο ακραίο λόγο γύρω από την προοπτική επίλυσης του Μακεδονικού ζητήματος. Δεν μπορεί κανείς να ξεχάσει τους μακεδονομάχους πολιτικούς της ΝΔ, τον εθνικολαϊκισμό του αρχηγού της, την συστηματική προσπάθεια υπονόμευσης της εξωτερικής μας πολιτικής. Και όλα αυτά για μια συμφωνία που σήμερα -ανδρομικά- όλοι συνομολογούν ότι εξυπηρέτησε και αναβάθμισε τα εθνικά μας συμφέροντα. Σήμερα, οι ίδιοι άνθρωποι πρωταγωνιστούν σε διαδοχικά επεισόδια όπου η διαχειριστική ανεπάρκεια συναντά την πιο φοβική, εσωστρεφή και εν τέλει αναποτελεσματική αντιμετώπιση κρίσιμων εθνικών ζητημάτων.
Στη Νέα Δημοκρατία μπορούν να είναι σίγουροι ότι δεν θα τους ακολουθήσουμε στον κατήφορο που είχαν χαράξει. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ επισημαίνει τις σοβαρές παραλείψεις και τις ανάλογες ευθύνες στην υπόθεση Turkaegean, δίχως να κυλιστεί στο βούρκο των κατηγοριών για «προδότες» και «ριψάσπιδες». Η κοινοβουλευτική ερώτηση που καταθέσαμε έχει ως στόχο να αναδείξει την πρωτοφανή και επικίνδυνη κυβερνητική ανεπάρκεια, αλλά επιπρόσθετα να λειτουργήσει προωθητικά για να διερευνήσουμε τι περιθώρια αντίδρασης υπάρχουν έστω και τώρα.
Πρέπει να γίνει πια οριστικά σαφές ότι ο πατριωτισμός δεν εξαντλείται στις ρητορικές κορόνες και στους υπέρογκους εξοπλισμούς. Ξεκινά από τα πιο βασικά: από την ύπαρξη στιβαρής εθνικής στρατηγικής, την εξωστρεφή διεκδίκηση της τήρησης του διεθνούς Δικαίου, την διαχειριστική επάρκεια στις μικρές και στις μεγάλες κρίσεις που μας περιβάλλουν.
Άρθρο του βουλευτή Μεσσηνίας και τομεάρχη Ανάπτυξης και Επενδύσεων της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ -ΠΣ, Αλέξη Χαρίτση, στην ιστοσελίδα “ieidiseis.gr”
