“4η μέρα : χθες έφυγε η πυροσβεστική . Τρεις μέρες καιγομουν και τους έβλεπα προσπαθούσαν, προσπαθούσαν να με βοηθήσουν , τους ευχαριστώ !
Τώρα με αδειάζουν με μπουλντόζες , δεν φτιάχτηκα για να με αδειάζουν έτσι, το ξέρω , το βλέπω στα μάτια όλων που με κοιτούν με δάκρυα στα μάτια.
Το βλέπω στα μάτια του κυρ Ηλία , μακάρι να είχα φωνή να του πω μην κλαις , από σίδερα είμαι , φτιάξε με ξανά , καλύτερο και μεγαλύτερο , αφού το ξέρω μπορείς .
Το είδα ότι μπορείς στα μάτια όλων αυτών που ήρθαν από όλη την Ελλάδα , το προσωπικό σου , τους πελάτες , τους φίλους , τους περαστικούς .
Το είδα στα μάτια των παιδιών σου.
Μην στεναχωριέσαι όμως , αυτή τη φορά μόνο την καθοδήγηση σου θέλουν μόνο και θα με γιατρέψουν αυτά , το ξέρω κυρ Ηλία.
Τέλος , θέλω να σας δηλώσω ότι είμαι πολύ χαρούμενος για δυο λόγους .
Πρώτον σας βλέπω όλους με δάκρυα στα μάτια , είστε βλάκες , κοιταχτειτε , είστε όλοι εδώ , μαζί ζωντανοί και ενωμένοι .
Δεύτερον , θέλω να ευχαριστήσω αυτόν που καταφερε να βγάλει έξω το φίλο μου , τον σκύλο ερμη . Αυτός 5 χρόνια τώρα είναι κάθε μέρα δίπλα μου , πρωί βράδυ , τα λέμε εμείς να ξέρετε , έχουμε δικιά μας φωνή !
Τον είδα , ήταν σαν χαμένος, στην αρχή μόνο , αλλά του είπα να μην σταματήσει να έχει κουνάει την ουρά του κ να παίζει όταν τους βλέπει . Αυτό κάνει και τους βλέπω , χαμογελούν . Πως ένα ζώο μερικές φορές είναι πιο έξυπνο από εσας τους ανθρώπους .
Ήδη ξεκίνησε ο κυρ Ηλίας, πουλάει γάλα από χθες , όπως όταν ξεκίνησε πριν 27 χρόνια , θα φέρει κι αλλά , τον ξέρω εγώ τον κυρ Ηλία δεν κάθεται ήσυχος.
Δώστε του την βοήθεια σας, δεν θα σας στη ζητήσει , είναι περήφανος, ένα άγγιγμα στο χέρι , φτάνει , ξέρει αυτός .
Θα σας γράψω σε λίγες εβδομάδες που θα είμαι καινούργιος !”
