Το σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ για την ανασυγκρότηση του παραγωγικού και αναπτυξιακού μοντέλου «για μια δίκαιη, βιώσιμη και πράσινη ανάπτυξη» ανέπτυξε ο Αλέξης Χαρίτσης στην προγραμματική εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ

Εμείς, έχουμε διαλέξει πλευρά, την πλευρά της δίκαιης ανάπτυξης, την πλευρά ενός βιώσιμου μέλλοντος για όλους, υπογράμμισε ο Αλέξης Χαρίτσης παρουσιάζοντας τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ για την ανασυγκρότηση του παραγωγικού και αναπτυξιακού μοντέλου .

Ο Αλ. Χαρίτσης μίλησε για σπάσιμο του φαύλου κύκλου «ενός αντικοινωνικού και παρασιτικού παραγωγικού μοντέλου που οδηγεί τη χώρα μας από τη μία κρίση στην άλλη», ενός μοντέλου κρατικοδίαιτου καπιταλισμού, διασπάθισης του δημοσίου χρήματος, καχεκτικής θέσης στον παγκόσμιο καταμερισμό, που «εξυπηρετεί συγκεκριμένα συμφέροντα και υπονομεύει τις υπαρκτές δυνατότητες της χώρας μας για δίκαιη ανάπτυξη με ευημερία για όλους». Έκανε λόγο για μοντέλο «φτηνής ανάπτυξης» με «ημερομηνία λήξης και ελάχιστους πραγματικά ωφελημένους».

Μεταρρύθμιση του Κράτους ώστε να κατευθύνει τη νέα αναπτυξιακή πορεία

Υπογράμμισε ότι απαιτούνται ριζικές τομές και αυτές προϋποθέτουν πολιτικό σχέδιο, σημειώνοντας ότι αυτή είναι η καρδιά της πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ: η χώρα μας χρειάζεται ένα αναπτυξιακό άλμα, ένα παραγωγικό μοντέλο κλιματικά ουδέτερο και παραγωγικά καινοτόμο, που θα εξασφαλίζει ευημερία σε όλους. Ειδικότερα τόνισε ότι στο παραγωγικό μοντέλο που έχει ανάγκη η χώρα «το Κράτος πρέπει να έχει την ικανότητα να συνεργαστεί ισότιμα και με αμοιβαίο όφελος με τον ιδιωτικό τομέα αντί να γίνεται έρμαιο ισχυρών συμφερόντων». Μίλησε για ένα «Κράτος-στρατηγό» με κομβική θέση στον σχεδιασμό των δημόσιων πολιτικών, στην εκπόνηση, αξιολόγηση και ανατροφοδότηση της αναπτυξιακής στρατηγικής, στην προώθηση των επενδύσεων, στην αναζήτηση τομών και μεταρρυθμίσεων. «Στόχος μας είναι ένα αναπτυξιακό και επιχειρηματικό κράτος που θα σχεδιάζει και θα υλοποιεί προς όφελος της ευημερίας των πολιτών, της ανθεκτικότητας της ελληνικής οικονομίας, της επιδίωξης της δίκαιης ανάπτυξης, πάντοτε σε συνεργασία και συντονισμό με τις παραγωγικές δυνάμεις της χώρας», είπε.

Υπογράμμισε ότι το μοντέλο ανάπτυξης του μέλλοντος οφείλει να είναι προσανατολισμένο στην ανασυγκρότηση της ελληνικής οικονομίας μέσα από τη δυναμική αναγέννηση του πρωτογενούς και του δευτερογενούς τομέα. Τόνισε ότι το ζητούμενο είναι οι παραγωγικές επενδύσεις και όχι η χώρα να εξαντλείται στην ανάπτυξη σχεδόν αποκλειστικά των υπηρεσιών και μάλιστα χαμηλής προστιθέμενης αξίας. Είπε ότι πρέπει να συζητάμε για το «πραγματικό πρασίνισμα της οικονομίας με όρους συμπερίληψης και δημοκρατίας». «Ώστε», είπε, «η κλιματική κρίση να μην μεγεθύνει τις ανισότητες, πλήττοντας πρώτα τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες και τα οικοσυστήματα, αλλά να δώσει νέες ευκαιρίες για μια οικονομία πλουραλιστική, όπου η ευημερία και η προκοπή θα αφορά όλη την κοινωνία και όχι τα καρτέλ του κ. Μητσοτάκη».

Εγκαθίδρυση δημόσιου πυλώνα στο τραπεζικό σύστημα

Ο Αλ. Χαρίτσης μίλησε για την αναγκαιότητα ρεαλιστικών τομών με πρώτη και κύρια στο τραπεζικό σύστημα, με την άσκηση των δικαιωμάτων του Δημοσίου και την δυνατότητα του Κράτους να έχει ουσιαστικό λόγο στη χρηματοπιστωτική λειτουργία. Αυτόν τον στόχο υπηρετεί επίσης η αναβάθμιση της Αναπτυξιακής Τράπεζας «που δημιουργήσαμε το 2019 ακριβώς για να παίξει τον ρόλο του δημόσιου αναπτυξιακού πυλώνα στο χρηματοπιστωτικό σύστημα αλλά και να σχεδιάσει την χρηματοδοτική στήριξη του συνόλου της παραγωγικής βάσης της χώρας».

Ανάκτηση του δημόσιου ελέγχου στη ΔΕΗ, διασφάλιση του δημόσιου ελέγχου του νερού

Επισήμανε επίσης τη δέσμευση του ΣΥΡΙΖΑ για επιστροφή σε πλήρη δημόσιο έλεγχο της ΔΕΗ, «ώστε να σταματήσει η ιδιωτικοποιημένη ΔΕΗ να σέρνει τον χορό της κερδοσκοπίας και να λειτουργήσει ως ο βασικός πυλώνας για την άσκηση εθνικής ενεργειακής πολιτικής για την προστασία της κοινωνίας και την στήριξη της οικονομικής και περιβαλλοντικής ανασυγκρότησης». Επιπλέον, τόνισε ότι η πολύ σημαντική μεταρρύθμιση που προβλέπει το σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ είναι και η «διασφάλιση του δημόσιου ελέγχου σε όλους τους φορείς διαχείρισης του νερού».

Αξιοποίηση των ευρωπαϊκών πόρων

Ο Αλ. Χαρίτσης υπογράμμισε ότι απαιτούνται παράλληλα κρίσιμες πρωτοβουλίες στο χρηματοδοτικό πεδίο, σημειώνοντας πως η χώρα έως το 2030 έχει να διαχειριστεί ευρωπαϊκά κονδύλια που υπερβαίνουν τα 70 δισ. ευρώ και το δίλλημα που αφορά τις εκλογές είναι: «θα αφήσουμε να σκορπιστούν αυτά τα κονδύλια στους ανέμους της κερδοσκοπίας και της επιδότησης συγκεκριμένων συμφερόντων ή θα γίνει κάθε ευρώ ένα πολύτιμο εργαλείο για τη στρατηγική κοινωνική και οικονομική μεταβολής που απαιτεί η εποχή μας;».

Τόνισε ότι στο πλαίσιο αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ καταθέτει 5 παραδείγματα για τη δυνατότητα αλλαγής του παραγωγικού μοντέλου μέσα από την παραγωγική αξιοποίηση των διαθέσιμων ευρωπαϊκών πόρων. Ειδικότερα:

1) Θέσπιση Ταμείου Βιομηχανίας και Νέων Τεχνολογιών, για τη χρηματοδότηση της «οικονομίας της γνώσης» και την αύξηση της εγχώριας προστιθέμενης αξίας με διεθνώς εμπορεύσιμα αγαθά και υπηρεσίες. Με στόχο την αύξηση των παραγωγικών επενδύσεων υψηλής προστιθέμενης αξίας.

2) Αναβάθμιση του Ελληνικού Ιδρύματος Έρευνας και Καινοτομίας (ΕΛΙΔΕΚ), με τριπλασιασμό των πόρων για την χρηματοδότηση της Γενικής Έρευνας, της Καινοτομίας και την ενδυνάμωση ειδικά των νέων ερευνητών.

3) Ίδρυση Ταμείου Μικρομεσαίας Επιχειρηματικότητας, Αυτοαπασχολουμένων και Αγροτών, για τη χρηματοδότηση των ΜμΕ και Αυτοαπασχολουμένων και Αγροτών με κεφάλαιο κίνησης, μικροπιστώσεις, εμπορικές και αγροτικές πιστώσεις. Με στόχο να σταματήσει ο χρηματοδοτικός αποκλεισμός που υφίσταται σήμερα σχεδόν το 95% των παραγωγικών δυνάμεων, των ελληνικών επιχειρήσεων.

4) Θέσπιση Ταμείου Ενεργειακής Δημοκρατίας, για την χρηματοδότηση δράσεων εξοικονόμησης ενέργειας και αποκέντρωσης παραγωγής ενέργειας από ΑΠΕ σε Νοικοκυριά, ΜμΕ, Αυτοαπασχολούμενους, Αγρότες και Ενεργειακές Κοινότητες. Με στόχο την μείωση του κόστους ενέργειας, την προστασία του περιβάλλοντος και την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης

5) Επανασύσταση της Δομής στήριξης της Μικρομεσαίας Επιχείρησης στο Υπουργείο Ανάπτυξης με τη συμμετοχή των Επιμελητηρίων και των Ενώσεων για τη διασφάλιση της ενεργητικής συμμετοχής των παραγωγικών φορέων στο δημόσιο σχεδιασμό, για να ενδυναμώσουμε και να αναβαθμίσουμε τις δυνατότητες της ελληνικής μικρομεσαίας επιχείρησης.