Σίγουρα έχουν μεγαλύτερο κοινό στις πιο μικρές ηλικιακές ομάδες αλλά και οι μεγαλύτερες τις ανταγωνίζονται θα λέγαμε χαριτολογώντας. Είναι σαν υπάρχει μία ανάγκη εξωστρέφειας, στο τι έκανα, που πήγα, με ποιους ήμουν, πόσο καλά πέρασα…
Από την πλευρά της ψυχολογίας, είναι κατανοητό, καθώς όταν μας συμβαίνει κάτι καλό και όμορφο, θέλουμε να το μοιραστούμε, «η χαρά δεν κρύβεται!» όπως λέει και ο λαός μας. Είμαστε κοινωνικά όντα και θέλουμε να «ανήκουμε». Τότε νιώθουμε αποδεκτοί από το κοινωνικό σύνολο και πιο ευχαριστημένοι. Άρα λοιπόν, μπορούμε να καταλάβουμε την ανάγκη «προβολής» της προσωπικής μας ζωής. Τι γίνεται όμως όταν πρόκειται για τη σχέση μας;
Ακολουθώντας τον παραπάνω κανόνα, καταλαβαίνουμε πως απλά κάνουμε το ίδιο και για εμάς τους δύο: περνάμε καλά, είμαστε καλά μαζί και θέλουμε να το δείξουμε, να το φωνάξουμε. Τι γίνεται όμως όταν η σχέση μας δεν βρίσκεται στην αρχή της αλλά γράφει αρκετά χρόνια;
Ο ενθουσιασμός σίγουρα δεν είναι ο ίδιος, ώστε να θέλουμε να το βροντοφωνάξουμε! Όπως υποστηρίζουν και έρευνες, το πρόβλημα ξεκινάει όταν αρχίζουμε και το παρακάνουμε με τις φωτογραφίες μας, με το τι κάνουμε και πως περνάμε μαζί! Λες και αν αναρτήσουμε τις κοινές μας φωτογραφίες είναι σαν να κάνουμε ένα συμβόλαιο ευτυχίας!
Συνέχεια άρθρου εδώ
Πηγή: ourlife.gr
