Η πυρκαγιά στα Καλύβια Σοχάς Σπάρτης δεν απειλεί πλέον τον Ταΰγετο. Μετά από πραγματική μάχη οι δυνάμεις «κράτησαν» την φωτιά σε περιοχή που δεν μπορούσε να αναπτυχθεί. Τα ενδεχόμενα ήταν τραγικά αν το μέτωπο ξέφευγε προς το παρθένο δάσος της Σοχάς.
Το ιστορικό της πυρκαγιάς
Την Δευτέρα 26 Αυγούστου το απόγευμα ένας κεραυνός κτυπά το ύψωμα απέναντι από τα Καλύβια Σοχάς. Κανείς δεν υποπτευόταν ότι η φωτιά ήδη είχε αρχίσει το έργο της. Πευκοβελόνες σιγόκαιγαν όλη τη νύκτα χωρίς φλόγα, χωρίς καπνό.
Το πρωί της Τρίτης 27/8 ο πολίτης Ν.Κ. βγαίνοντας από το σπίτι του και κοιτάζοντας το ύψωμα βλέπει καπνό. Αμέσως ενημερώνει την Πυροσβεστική και σημαίνει συναγερμός. Καταφθάνουν πρώτοι εθελοντές και κάτοικοι της περιοχής, αντιδήμαρχοι, ομάδες και οχήματα του δήμου Σπάρτης, Πυροσβεστική με οχήματα και Πεζοπόρα. Ενημερώνεται και το Αρχηγείο για αποστολή εναέριων μέσων.
Η πυρκαγιά εξελίσσεται και κατευθύνεται στην κορυφή του υψώματος του Αρκουδιά για να περάσει πίσω προς Βάρδα – Μαγγανιάρη. Τα εναέρια μέσα κάνουν λίγες ρίψεις αλλά αποχωρούν για άλλες πυρκαγιές που θεωρούνται πιο κρίσιμες όπως αυτή που έχει ξεσπάσει στο Βαχό Μάνης.
Τα πεζοπόρα της Πυροσνεστικής και η Πολιτική προστασία του Δήμου Σπάρτης έχουν διάταξη μάχης με 3 χιλιόμετρα περίπου σωλήνες πυρόσβεσης στην κορυφή του Αρκουδία. Ο αέρας γυρίζει σε νοτιά και το μέτωπο κατευθύνεται πάνω τους. Συναγερμός και άμεση αναδιάταξη. Απειλούνται οι εγκαταστάσεις των δυνάμεων ακόμα και η ζωή των ανδρών. Δίνουν μάχη και κατορθώνουν να «κόψουν» τον δρόμο της πυρκαγιάς προς τον κεντρικό Ταύγετο (θα είχαμε τραγωδία).
Εν τω μεταξύ μετα από παράπονα και πιέσεις και αφού γίνεται επανεκτίμηση της κατάστασης,α ργά το μεσημέρι, επανέρχονται εναέρια μέσα. Γύρω στις 5 με 6 το απόγευμα οι σκηνές που εκτυλίχθηκαν θύμιζαν πόλεμο.
Τρία ελικόπτερα με εμπειρότατους πιλότους και δύο ελαφρά αεροσκάφη «κτυπούν» τη φωτιά ανελέητα. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα ελικόπτερα δημιουργούσαν ουρά αναμονής στην δεξαμενή του Σιλωάμ που βρισκόταν 500 μέτρα από την φωτιά.
Παρ’ όλα αυτά η πυρκαγιά σιγοκαίει σε παχύ στρώμα από πευκοβελόνες και επιβάλει τη δράση των πεζοπόρων.
Ξαφνικά ένας νέος κίνδυνος επηρεάζει τις εξελίξεις. Όσο η φωτιά «βοσκάει» προς τα βορειοδυτικά, ακούγονται εκρήξεις και φαίνονται καφέ καπνοί. Σκάζουν πυρομαχικά από τον εμφύλιο που ήταν κρυμμένα στο βουνό (σφάιρες και χειροβομβίδες) και χρειάζεται μεγάλη προσοχή.
Στις απέναντι κορυφές έχουν στηθεί παρατηρητήρια της Πυροσβεστικής που δίνουν οδηγίες σε επίγειες και εναέριες δυνάμεις. Κάτω στην πλατεία του χωριού οι Αρχές διοίκησης και εθελοντές με τρακτέρ και υδροφόρες έτοιμοι να δράσουν αν η φωτιά ξεφύγει και απειλήσει το χωριό.
Σουρουπώνει. Τα εναέρια μέσα αποχωρούν. Ωστόσο αρκετές μικρές εστίες καίνε στο απόκρημνο βουνό. Η ανησυχία φουντώνει και πάλι. Και ώ του θαύματος… Αρχίζει να βρέχει. Όχι όσο θα ήθελαν όλοι για να ξεδιψάσει το βουνό αλλά αρκετά για να μειωθούν εστίες και καπνός. Τα πεζοπόρα μουσκεμένα πάνω στο βουνό έχουν αναθαρρήσει. Πρέπει πάλι να επέμβουν πρόσωπο και πρόσωπο με κάθε εστία που έχει μείνει. Από μακριά η φωτιά δείχνει να έχει σβήσει. Δημοσιογράφοι, εθελοντές και πολίτες σιγά σιγά αποχωρούν. Ωστόσο όλες οι δυνάμεις πυρόσβεσης μένουν στο πεδίο γιατί ο εχθρός ακόμα δεν έχει νικηθεί.
Ξημερώνει Τετάρτη 28/8. Οι πρώτες ματιές πέφτουν στον Ταύγετο. Δεν υπάρχει καπνός. Δεν πετούν εναέρια. Ισχυρές δυνάμεις παραμένουν και συνεχίζουν το έργο τους.
Η κατάσταση σήμερα
Μικρές εστίες καίνε και υποβόσκουν ώρα 08:30. Οι δυνάμεις παραμένουν. Η φωτιά δεν χαρακτηρίζεται «υπό έλεγχο» συνεπώς επόμενη διαβάθμιση είναι «σε εξέλιξη». Δύο ελικόπτερα κάνουν ρίψεις ενώ στην περιοχή βρίσκεται ο Περιφερειάρχης της Πυροσβεστική Υπηρεσίας. Δεν υπάρχει ανησυχία και δεν επιτρέπεται ευφησυχασμός…
Η δεξαμενή του Σιλωάμ
Σωτήρια αποδείχθηκε η τσιμεντένια δεξαμενή του δασαρχείου που βρίσκεται πολύ κοντά στο χωριό και στο σημείο που ξέσπασε η πυρκαγιά. Με συνεχή ροή νερού (διοχέτευσαν όλο το νερό της ύδρευσης εκεί) δεν έμεινε ούτε λεπτό άδεια κι έδωσε την δυνατότητα στα ελικόπτερα να ανλοτύν νερό και να κάνουν ρίψεις κάθε 5 λεπτά!
Τα αεροπλάνα
Τα δύο μικρά αεροσκάφη που επιχειρούσαν δεν ήταν ενδεδειγμένα μέσα για το ανάγλυφο της περιοχής ενώ ήθελαν 25 λεπτά για ανεφοδιασμό στον Λακωνικό κόλπο. Επίσης ο ανεφοδιασμός σε καύσιμα των ελικοπτέρων σε Τρίπολη ή Καλαμάτα «στοίχιζε» σε χρόνο πάνω από 30-40 λεπτά της ώρας. Η οργανωμένη λειτουργία του αεροδρομίου της Σπάρτης ως Πυροσβεστικό είναι επιβεβλημένη.
Οι κεραυνοί
Η κλιματική αλλαγή και τα έντονα φαινόμενα που σημειώνονται δείχνουν ότι πλέον μια νέα απειλή είναι αυτή των κεραυνών που προκαλούν πυρκαγιές. Μάλιστα όπως φαίνεται οι κεραυνοί «κτυπούν» σημεία βραχώδη και υψηλά, δηλαδή απόκρημνα γεγονός που επιβάλει προσαρμογή της τακτικής των δυνάμεων και φυσικά έμπειρα πεζοπόρα τμήματα.
Ο άνεμος
Ευτυχώς δεν φυσούσε έντονος αέρας ενώ όταν δυνάμωνε συχνά έστρεφε τις εστίες προς τα καμένα. Η χαράδρα ήταν μεν μια δοκιμασία για τους πιλότους αλλά ήταν και αυτή που κρατούσε την πνοή του ανέμου μακριά.
Οι ντόπιοι
Η γνώση που έχουν οι ντόπιοι για την περιοχή τους, για τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, για τα νερά, τα περάσματα ακόμα και την συμπεριφορά της φύσης είναι εξαιρετικά χρήσιμες γνώσεις και πληροφορίες που πρέπει να αξιοποιούνται από τις Αρχές που διαχειρίζονται τις κρίσεις. Κερδίζουν χρόνο και πόρους και διαμορφώνουν συμμάχους που μπορούν με τρόπο και με εμπειρία να συμβάλουν στην κατάσβεση.
Στην προσπάθεια συντονισμού βρίσκονταν, επι τόπου, ο αντιπεριφερειάρχης Λακωνίας Θεόδωρος Βερούτης, οι αρμόδιοι αντιδήμαρχοι Σπάρτης Κακούρος και Βαγιακάκου ενώ το απόγευμα συμμετείχε και ο βουλευτής Λακωνίας Νεοκλής Κρητικός.
