Ο Λεωνίδας Μπαχούμης, από τον Πύργο, έχει ποσοστό αναπηρίας 68% και δεν μπορεί να εργαστεί, ζητώντας από την πολιτεία να ξεμπλοκάρει το θέμα της αναπηρικής σύνταξής του.
Εδώ και 8 χρόνια και συγκεκριμένα από το 2015, ο Λεωνίδας Μπαχούμης πατέρας 2 ανήλικων τέκνων, από τον Πύργο της Ηλείας, βιώνει μία μεγάλη περιπέτεια στην προσπάθειά του να λάβει την αναπηρική σύνταξη την οποία δικαιούται.
Η περιπέτεια αυτή μάλιστα, ξεκίνησε πέντε χρόνια πριν, όταν το 2010 μία θρόμβωση που υπέστη, οδήγησε τους γιατρούς να του αφαιρέσουν το πόδι κάτω από το γόνατο, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να εργαστεί, όπως εκείνος θα ήθελε.
Την πρώτη φορά που υπέβαλε τα χαρτιά του για να λάβει την αναπηρική σύνταξη, το 2015, η επιτροπή που τον εξέτασε τον έκρινε ικανό να εργαστεί, δίνοντάς του μόνο 50% αναπηρία, ενώ 6 χρόνια αργότερα, το 2021, στην επανεξέταση που ο ίδιος ζήτησε, το ποσοστό αναπηρίας ανέβηκε στο 68%, έχοντας πλέον την δυνατότητα να λάβει την αναπηρική σύνταξη.
Όμως παρά τις συνεχείς οχλήσεις του προς τον ΕΦΚΑ, ακόμη δεν έχει λάβει ούτε … μισό ευρώ, ενώ όταν απευθύνεται στον ασφαλιστικό φορέα, απλά του λένε «κάνε υπομονή και κάνε υπομονή και θα πάρεις κάποτε τη σύνταξή σου…».
«Πότε όμως θα γίνει αυτό;» αναρωτιέται!
« Έχω δύο μικρά παιδιά να μεγαλώσω και η γραφειοκρατία μου στερεί τη δυνατότητα να πάρω αυτό που δικαιούμαι, δηλαδή την αναπηρική σύνταξη. Το μόνο που ζητάω είναι να βρω το δίκιο μου» τονίζει ο κ. Λεωνίδας Μπαχούμης, ο οποίος άνοιξε στην καρδιά του στην εφημ. «Πατρίς», μιλώντας για αυτή την περιπέτεια που ζει τα τελευταία χρόνια.
Και ελπίζουμε αυτά που λέει να ευαισθητοποιήσουν τους αρμόδιους και επιτέλους να βρεθεί λύση σε αυτό το θέμα και πολύ σύντομα ο κ. Μπαχούμης να λάβει την αναπηρική σύνταξη που δικαιούται.
«Ταλαιπωρούμε από το 2015 για την σύνταξη»
Πότε λοιπόν ξεκίνησε η περιπέτειά του κ. Μπαχούμη για να λάβει την αναπηρική σύνταξη;
«Η ταλαιπωρία που υφίσταμαι ξεκίνησε από το 2015 και τα τελευταία χρόνια, μετά από μία ένσταση που έκανα, έχω προσπαθήσει να βρω μία λύση στο πρόβλημά μου, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Το μόνο που κατάφερα, ήταν να πάω την αναπηρία στο 68%. Δυστυχώς έχουμε κολλήσει στην γραφειοκρατία και δεν μπορεί να βγει η αναπηρική σύνταξη, ενώ έχω καταθέσει όλα τα απαραίτητα έγγραφα».
Το 2010 ξεκίνησαν τα προβλήματα της υγείας του και ήρθε ο ακρωτηριασμός στο πόδι του.
«Η περιπέτεια μου ξεκίνησε το 2010, όταν έπαθα θρόμβωση, κάτι που απέφερε τον ακρωτηριασμό στο δεξί μου πόδι, από το γόνατο και κάτω. Όλα ξεκίνησαν όταν ενώ οδηγούσα, ένιωσα να παγώνουν τα δάχτυλα του ποδιού μου και δυστυχώς έμεινα από τότε για πολλές μέρες στο νοσοκομείο με αποτέλεσμα να έρθει και ο ακρωτηριασμός. Αμέσως μετά ξεκίνησε η περιπέτεια μου και όταν έκλεισα το μαγαζί που είχα με οικοδομικά υλικά το 2015, έκανα όλες τις απαραίτητες ενέργειες για να βγάλω την αναπηρική σύνταξη, χωρίς όμως επαναλαμβάνω έως σήμερα να υπάρχει κάποιο αποτέλεσμα».
Η ψυχοφθόρα διαδικασία και η αδικία που νιώθει
Πόσο ψυχοφθόρα είναι όμως αυτή η διαδικασία για τον κ. Μπαχούμη;
«Ήταν πολύ ψυχοφθόρα αυτή η διαδικασία, πέρασα από επιτροπή που μου έβγαλε αναπηρία στην αρχή 50%, και μου είπαν τότε ότι μπορώ να δουλέψω κανονικά, παρότι μου είχαν κόψει το πόδι από το γόνατο. Μετά από τρία χρόνια ξανά ασχολήθηκα για να βγάλω την αναπηρική σύνταξη, έκανα ένσταση και μου έβγαλαν αναπηρία 68% εφ’ όρου ζωής.
Και εδώ και τρία χρόνια έχουν κολλήσει όλα στα χαρτιά και δεν μπορώ να βγάλω τη σύνταξη που δικαιούμαι».
Νιώθει όμως αδικημένος από όλη αυτή την κατάσταση;
«Έχω βρει γνωστούς που με έχουν βοηθήσει πάρα πολύ οι άνθρωποι, για να λυθεί αυτό το θέμα, αλλά δυστυχώς ούτε αυτοί μπορούν να κάνουν κάτι. Ότι τους λέει το ΕΦΚΑ μου λένε μετά και αυτοί. Έχω πάει πολλές φορές στο ΕΦΚΑ και το μόνο που μου έχουνε πει, είναι να κάνω υπομονή. Όμως πόσο ακόμα να κάνω υπομονή; Είναι τρία χρόνια που τρέχω για να βγάλω την αναπηρική σύνταξη. Αυτό που μου λένε είναι ότι τη δικαιούμαι την σύνταξη, αλλά λόγω γραφειοκρατίας θα πρέπει να κάνω υπομονή. Το θέμα είναι ότι πάει πάρα πολύ αργά η διαδικασία, τα χαρτιά από την Αυστραλία να έρχονταν θα είχαν φτάσει…».
Μπορεί όμως να κάνει και άλλη υπομονή;
«Έχω δύο ανήλικα παιδιά και πόσο υπομονή να κάνω ακόμα; Βλέπω κάποιους άλλους που δικαιώνονται και βγάζουν αναπηρικής σύνταξη και προφανώς αυτοί έχουν βάλει κάποιο μέσο, έχουν κάποιον τρόπο για να γίνει αυτό. Έχω πληρωμένα όλα μου τα ασφαλιστικά ταμεία και δυστυχώς δεν μπορώ να κάνω κάτι περισσότερο από αυτά που ήδη έχω κάνει».
Η επικοινωνία με τον ΕΦΚΑ
Για την επικοινωνία με τον ΕΦΚΑ τονίζει:
«Στον ΕΦΚΑ παίρνω κυρίως τηλέφωνο, αφού δεν μου κλείνουν εύκολα ραντεβού και μία φορά που πήγα κάποια χαρτιά, έλειπε ο υπεύθυνος, μου είπαν να τα αφήσω και τελικά δεν έγινε απολύτως τίποτα. Όπως έχω καταλάβει, παρότι έχω δώσει όλα τα απαραίτητα χαρτιά, δεν προχωράει η περίπτωση μου από το ΕΦΚΑ. Είναι θέμα γραφειοκρατίας».
Για το αν χρειάζεται να πάει σε κάποιον δικηγόρο για να προχωρήσει πιο γρήγορα η υπόθεσή του.
«Δεν έχει χρειαστεί να πάω σε κάποιον δικηγόρο, αφού έχω όλα τα χαρτιά. Απλά δεν προχωράει το θέμα λόγω γραφειοκρατίας. Δικαιούμαι πιστεύω να πάρω τη σύνταξη και πρέπει να την πάρω».
«Δεν μπορώ να εργαστώ»
Μπορεί να εργαστεί με το πρόβλημα αναπηρίας που έχει;
«Εγώ δεν μπορώ να εργαστώ αυτή τη στιγμή. Και να θέλω να πάω σε δουλειά, ποιος θα με πάρει με κομμένο πόδι. Ποιος θα με βάλει στο αυτοκίνητό του επάνω; Αν εκεί που οδηγάω μου φύγει το πόδι και δεν μπορώ να σταματήσω, να σκοτώσω κανέναν άνθρωπο, να πάω και φυλακή; Οπότε δεν μπορώ να δουλέψω… Το χαρτί που μου έστειλαν το 2015 έλεγε ότι μπορώ να δουλέψω. Εγώ όμως τους ρωτάω; Πώς γίνεται αυτό στην κατάσταση που είμαι…».
