Τη φράση «κούτσα, στραβά κι ανάποδα» τη λέμε συνήθως όταν οι υποθέσεις μας δεν πάνε καλά ή όταν δεν είμαστε ευχαριστημένοι από κάτι.
Η προέλευση της φράσης ανάγεται στα χρόνια των Ρωμαίων και του Βυζαντίου και συγκεκριμένα από την ομαδική πάλη.
Οι παλαιστές αγωνίζονταν με το ένα πόδι υψωμένο και με τη ράχη γυρισμένη προς τους αντιπάλους τους. Ο παλαιστής που αναγκαζόταν να πατήσει και το δεύτερο πόδι στη Γη, ήταν υποχρεωμένος να εγκαταλείψει αμέσως το στίβο.
Το αγώνισμα αυτό ήταν πολύ κουραστικό για τους παλαιστές, γιατί γινόταν με πολύ αργό ρυθμό, από το φόβο τους να μην παραπατήσουν. Από τότε, έμεινε και η φράση «κούτσα, στραβά κι ανάποδα».
