ο έλατο φορά κάθε χρόνο τα καλά του αυτή την εποχή του χρόνου, όντας αναπόσπαστο μέρος των Χριστουγέννων και όσων αυτά αντιπροσωπεύουν για τους χριστιανούς της οικουμένης.
Πώς συνδέθηκε όμως το αειθαλές κωνοφόρο με τη γέννηση του Θείου Βρέφους, μια παράδοση που έλκει την καταγωγή της από τη Μέση Ανατολή;
Πολύ πριν από την έλευση του χριστιανισμού, τα δέντρα που παρέμεναν πράσινα καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους είχαν ένα ξεχωριστό νόημα για τους ανθρώπους που θα αποκαλούνταν αργότερα ειδωλολάτρες.
Η ιστορία της μετατροπής του παγανιστικού αυτού εθίμου σε ένα από τα ίδια τα σύμβολα των Χριστουγέννων χάνεται μεν στα βάθη των αιώνων, έχει ωστόσο μέσα της πολλά χαρακτηριστικά επεισόδια και αρκετούς σταθμούς, από πανάρχαια ήθη διάφορων πολιτισμικών παραδόσεων μέχρι και τον Βονιφάτιο, τον Μαρτίνο Λουθήρο και τη βασίλισσα Βικτόρια…
Πώς φαίνεται να ξεκίνησαν όλα
Τα δέντρα και τα φυτά έπαιζαν ανέκαθεν σημαίνοντα ρόλο στις ανθρώπινες κοινωνίες και ειδικά όσα παρέμεναν πράσινα όλο τον χρόνο. Όπως ακριβώς στολίζουμε σήμερα τα σπίτια μας με κωνοφόρα κατά τις γιορτές, το ίδιο έκαναν και οι αρχαίοι λαοί, διακοσμώντας πόρτες και παράθυρα με κλαδιά αειθαλών.
Αυτές οι τελετουργίες είχαν πολύ να κάνουν με το ξόρκισμα των κακών πνευμάτων, από μεταφυσικούς δαίμονες μέχρι και πιο γήινες αρρώστιες. Αυτό έκαναν οι λαοί του παρελθόντος, από Αιγύπτιους και Ιουδαίους μέχρι Ρωμαίους και Κινέζους.
Ειδικά στο Βόρειο Ημισφαίριο, όλοι γιόρταζαν τη μικρότερη μέρα και μεγαλύτερη νύχτα του χρόνου, το χειμερινό ηλιοστάσιο του Δεκεμβρίου δηλαδή, και είχαν μύθους που μας έλεγαν πως ο θεός Ήλιος εξασθένιζε κάθε χρόνο τον χειμώνα, καθώς αρρώσταινε. Και το χειμερινό ηλιοστάσιο σήμαινε ακριβώς αυτό, πως ο Ήλιος άρχιζε να θεραπεύεται και η μέρα θα μεγάλωνε πια, μια μέρα που ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με την αγροτική καθημερινότητα του ανθρώπου.
Διαβάστε περισσότερα εδώ: newsbeast.gr
