Η απόφαση του Περιφερειάρχη κ. Παναγιώτη Νίκα για την λειτουργία των πυρηνελαιουργείων ενόψει της νέας ελαιοκομικής περιόδου δημιουργεί περισσότερα προβλήματα απ’ αυτά που νομίζει ο κ. Νίκας πως λύνει.
Η μοναδική λύση ήταν και είναι να αποδεχθεί επιτέλους την κοινή πρόταση των παρατάξεων «Αγωνιστική Συνεργασία Πελοποννήσου», «Νέοι Δρόμοι για την Πελοπόννησο» και «Πράσινη Πελοπόννησος Οικολογική», η οποία είχε ενσωματώσει και την πρόταση του Αντιπεριφερειάρχη κ. Βασίλη Καπέλιου, που είχαμε καταθέσει στις 11/2/2020, ώστε να υπάρξει δεσμευτική απόφαση για οριστική λύση στο πρόβλημα των πυρηνελαιουργείων. Δυστυχώς, σε εκείνη τη συνεδρίαση οι κ. Νίκας και Τατούλης, χωρίς καμία δικαιολογία αρνήθηκαν να υπερψηφίσουν την κοινή πρόταση μας. Η ενωτική και τεκμηριωμένη μας πρόταση ήταν μια πρόταση που εξέφραζε τους κατοίκους και τους προέδρους των χωριών που επηρεάζονται από τη λειτουργία των πυρηνελαιουργείων.
Υπενθυμίζω ότι η πρότασή μας που την επαναφέρουμε ήταν:
α) Διεκδίκηση από τα συναρμόδια Υπουργεία ώστε να υπάρξουν παραμετροποιημένοι κανόνες λειτουργίας τους και ολοκληρωμένη καταγραφή όλων των εκπομπών και των τιμών ρύπων.
β) Συστηματικοί και συνεχείς έλεγχοι για την αυστηρή τήρηση των περιβαλλοντικών όρων.
γ) Νέα χωροθέτηση για τη μετεγκατάσταση όσων πυρηνελαιουργείων χρειάζεται.
δ) Μείωση του όγκου του διφασικού ελαιοπυρήνα.
ε) Και το πιο ουσιαστικό το οποίο λύνει οριστικά το πρόβλημα είναι η διεκδίκηση ειδικού προγράμματος με μεγάλο ποσοστό δωρεάν επιδότησης από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την τοποθέτηση της τεχνολογίας (ειδικών κυκλώνων), όπως έχει γίνει στην Ιταλία στην περιοχή της Τοσκάνης, ώστε να μηδενιστεί η εκπομπή των επικίνδυνων ρύπων.
Δυστυχώς, όπως είχαμε τονίσει και τότε ο κ. Νίκας δεν ήταν διατεθειμένος να διεκδικήσει απ’ την κυβέρνηση όλα τα παραπάνω και ειδικότερα το ευρωπαϊκό πρόγραμμα για την τοποθέτηση των ειδικών κυκλώνων. Αδιαφορώντας για οκτώ μήνες για το ανωτέρω θέμα, έρχεται τώρα λίγο πριν την ελαιοσυγκομιδή, όταν δεν υπάρχει χρόνος για διαβούλευση και συνεννόηση και με την απόφασή του δημιουργεί σοβαρά προβλήματα σε όλο το κύκλωμα της παραγωγής του ελαιολάδου αλλά και στην ποιότητα του λαδιού. Και φυσικά δεν λύνει κανένα πρόβλημα στους κατοίκους των περιοχών γύρω από τα πυρηνελαιουργεία.