Πάνω από 3.000 Πακιστανοί διαβιούν στη Λακωνία. Εργάτες γης, που καταφθάνουν κυρίως στους Δήμους Ευρώτα και Μονεμβάσιας, προσφέροντας φθηνή εργασία κατ’ έξοχήν στην πρωτογενή παραγωγή.
Είναι τα εργατικά χέρια που δίνουν λύση τόσο στη συστηματική καλλιέργεια και συγκομιδή όσο και στη γενικότερη απασχόληση στα χωριά και τις πόλεις. Έχουν οργανωθεί, με καταστήματα, χώρους εκτόνωσης, λατρείας αλλά οι συνθήκες ζωής δεν είναι και οι καλύτερες. Βέβαια το ένα μεροκάματο που κερδίζουν στη Λακωνία ισούται με έναν μηνιαίο μισθό στη χώρα τους γι αυτό και αντέχουν, επιμένουν και δέχονται τις συνθήκες.
Ωστόσο ο μεγάλος αριθμός τους είναι ένα θέμα για όσους εκτιμούν ότι διαμορφώνει συνθήκες γκέτο μέσα στις κωμοπόλεις της Λακωνίας. Πρόσφατα η πληροφορία ότι έγινε έπαρση τριών σημαιών Πακιστάν σε βουνοκορφές της Λακωνίας έφερε στο προσκήνιο και πάλι το θέμα των ορίων (που δεν υπάρχουν) όχι τόσο στη συμπεριφορά των Πακιστανών (γιατί κανείς δεν τους είδε να σηκώνουν τις σημαίες) αλλά στην αριθμητική αναλογία τους.
Κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει τη διαμόρφωση κλίματος έντασης ανάμεσα σε Έλληνες και Πακιστανούς ειδικά σε περιοχές που δεν έχουν ανάγκη από τα χέρια τους. Οι Αρχές πρέπει να μεριμνήσουν για αυτά τα όρια και για την συνύπαρξη των πληθυσμών, ειδικά σε περιόδους που δεν υπάρχει πολύ μεγάλη ανάγκη για δουλειά. Γιατί όπως έλεγαν και οι αρχαίοι πρόγονοί μας «αργία μήτηρ πάσης κακίας»
πηγή: notospress.gr
