Ήταν μια απλή και σχεδόν βαρετή ημέρα, όταν προς μεγάλη σας έκπληξη ακούσατε το μικρό σας παιδάκι, το παιδάκι που πάντα έλεγε γλυκά και όμορφα λογάκια και σας έκανε να χαμογελάτε με περηφάνια και αγάπη, να…βρίζει!
Η πρώτη αντίδραση ήταν να μπερδευτείτε…μπα…δεν μπορεί…Η δεύτερη ήταν, ίσως, να γελάσετε που ακούσατε κάτι τέτοιο από ένα τόσο δα πλάσμα! Και η τελική σας αντίδραση…ήταν να τρομοκρατηθείτε που το παιδί σας έμαθε ότι υπάρχουν αυτές οι λέξεις.
Φυσικά, το να χρησιμοποιεί το παιδί μας άσχημες λέξεις δεν είναι ούτε αστείο, αλλά ούτε και χαριτωμένο, όπως συνηθίζουν να θεωρούν κάποιοι γονείς ή παππούδες που μαθαίνουν το παιδί μια άσχημη λέξη και μετά του ζητούν να τη πει για «να γελάσουμε». Από την άλλη, όμως, το βρίσιμο είναι κάτι φυσιολογικό και το κάθε παιδί θα το επιχειρήσει, ειδικά στην ηλικία των 2-3 ετών. Είναι το αναπτυξιακό στάδιο που το παιδί εξερευνά τον κόσμο, τους ανθρώπους και τις λέξεις και παίζει μαζί τους.
Το παιδί θα πει άσχημες λέξεις που άκουσε στο σπίτι σας, στον παιδότοπο, στο σχολείο ή σε κάποιο φιλικό περιβάλλον. Μην πανικοβληθείτε παρά μόνο εάν το παιδί χρησιμοποιεί κατ’ εξακολούθηση κακές λέξεις. Στη περίπτωση αυτή ορίστε τι μπορούμε να κάνουμε για να το σταματήσουμε:
-Μιλήστε με το παιδί για να μάθετε από πού άκουσε αυτή τη λέξη. Αν την άκουσε στο σπίτι σας, προσπαθήστε να είστε «μαζεμένοι» μπροστά στο παιδί.
– Δεν τιμωρούμε, δεν εκβιάζουμε, δεν μαλώνουμε το παιδί για δύο λόγους: αρχικά, γιατί το παιδί δεν καταλαβαίνει τι σημαίνει η λέξη, επομένως το μαλώνουμε και το παιδί δεν καταλαβαίνει το γιατί, κι έπειτα, το μάλωμα πολλές φορές ενισχύει τη συμπεριφορά αυτή που θέλουμε να σταματήσουμε.
– Η αδιαφορία κάνει καλό…αν αντιδράσετε ήρεμα, σαν να μην έγινε τίποτα, το παιδί θα πειστεί πως βρίζοντας δεν κατάφερε και κάτι, επομένως μπορεί να το σταματήσει.
Συνέχεια άρθρου εδώ
Πηγή: mothersblog.gr
