Ολο το φάσμα των διεθνών εξελίξεων υπό το πρίσμα του πολέμου της Ρωσίας στην Ουκρανία ανέλυσε η ομιλία του Κώστα Καραμανλή χθες το βράδυ στο Μέγαρο Μουσικής, σε εκδήλωση της Παναθηναϊκής Οργάνωσης Γυναικών. Ο πρώην πρωθυπουργός εξέφρασε την άποψη πως έναντι της Τουρκίας δεν πρέπει να υπάρχουν «αυταπάτες και ψευδαισθήσεις», στέλνοντας μήνυμα πως «η άποψη ότι πρέπει να επιδείξουμε μεγαλύτερη ευελιξία και συμβιβαστική διάθεση είναι εσφαλμένη», διότι «διαβάζει λάθος την Τουρκία», «στηρίζεται σε λάθος δεδομένα και οδηγεί σε ψευδαισθήσεις». Η ψευδαίσθηση, σύμφωνα με τον κ. Καραμανλή, είναι πως «αρκεί να δείξουμε κάποια υποχωρητικότητα και όλα θα διευθετηθούν προς όφελος όλων». Η υπόθεση αυτή, όπως τόνισε ο πρώην πρωθυπουργός, «θα οδηγούσε σε σοβαρές, ίσως και μοιραίες, βλάβες στα εθνικά συμφέροντα», για να καταλήξει πως «με εκπτώσεις σε θέματα εθνικής κυριαρχίας δεν εξαγοράζεται η ειρήνη».
Ο πρώην πρωθυπουργός αναλύοντας το θέμα της συνεκμετάλλευσης σημείωσε πως «σύμφωνα με το αφήγημα, ο από κοινού προσπορισμός οφέλους από τα κοιτάσματα ορυκτού πλούτου στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο θα ήταν ισχυρό κίνητρο να ξεπεραστούν οι διαφωνίες». Κάτι τέτοιο, ωστόσο –σύμφωνα με τον κ. Καραμανλή–, δεν ισχύει καθώς «η συνολική συμπεριφορά της Τουρκίας, η συνεχής κλιμάκωση των προκλήσεων, η αμφισβήτηση του διεθνούς δικαίου και των διεθνών συνθηκών, το ίδιο το ιδεολόγημα περί “Γαλάζιας Πατρίδας” καταδεικνύουν ότι η πραγματική της στόχευση είναι η ανατροπή προς όφελός της του status quo στην περιοχή και η επιβολή καθεστώτος ηγεμονίας της».
O κ. Καραμανλής καταδίκασε τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, ενώ για τις ΗΠΑ σημείωσε πως «δεν είναι ξεκάθαρο εάν έχουν εξίσου ισχυρά κίνητρα για την ταχεία περάτωση» του πολέμου.
Ο κ. Καραμανλής καταδίκασε απερίφραστα τον πόλεμο στην Ουκρανία, χαρακτηρίζοντας «την εισβολή της Ρωσίας παράνομη, απαράδεκτη και καταδικαστέα». Προέβλεψε δε, ότι «είναι ενδεχόμενο να επεκταθεί ο πόλεμος. Είτε στην ευρύτερη γειτνιάζουσα περιοχή είτε και αλλού. Ηθελημένα ή εκ λάθους». Αφήνοντας αιχμές για τις ΗΠΑ είπε πως «παρά την αποφασιστική συμβολή στην ενιαία στάση της Δύσης, δεν είναι ξεκάθαρο εάν έχουν εξίσου ισχυρά κίνητρα για την ταχεία περάτωση του πολέμου, αφού εκ των πραγμάτων δεν υφίστανται τις οδυνηρές του συνέπειες», ενώ κατέληξε πως η Ευρώπη είναι αυτή «που πρέπει να αναλάβει πρωταγωνιστικό ρόλο στην κατάπαυση του πυρός, τη λήξη του πολέμου και την επιστροφή στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Εργο δύσκολο, αλλά αναπόφευκτο».
