Στην ιστορική Μονή της Ζωοδόχου Πηγής Βελανιδιάς προέστη της θείας λειτουργίας χθες ο μητροπολίτης Μεσσηνίας Χρυσόστομος.
Σε αυτό τον ιστορικό και γεμάτο συμβολισμό τόπο -αφού η Μονή Βελανιδιάς, σύμφωνα με την παράδοση, είναι η μονή της μετανοίας του ηρωικού αρχιμανδρίτη Γρηγορίου Δικαίου – Παπαφλέσσα, αλλά και ο τόπος συγκέντρωσης των οπλαρχηγών πριν την έναρξη της Επανάστασης του 1821- και σε μια ημέρα με συμβολισμό -κατά την οποία τιμάται η μνήμη του Αγίου πρωτομάρτυρος και αρχιδιακόνου Στεφάνου- επέλεξε ο μητροπολίτης να τελέσει και την εις πρεσβύτερο χειροτονία τού μέχρι σήμερα αρχιδιακόνου της Μητρόπολης Μεσσηνίας, π. Νεοφύτου Σαχλά.
Τον Μεσσηνίας Χρυσόστομο πλαισίωσαν ο πρωτοσύγκελλος της Μητρόπολης αρχιμανδρίτης Φίλιππος Χαμαργιάς, ο καθηγούμενος της Μονής Βουλκάνου αρχιμανδρίτης Προκόπιος Σμυρνής και ο διάκονος Θεόφιλος Κυριάκος, ενώ παρούσα ήταν και σύμπασα η αδελφότητα της Μονής Βουλκάνου.
Ο χειροτονηθείς, κατά την ομιλία του αναφέρθηκε στα πρώτα του βήματα και στον πόθο του για την ιεροσύνη, στο πρόσωπο της προστάτιδός του Παναγίας της Βουλκανιωτίσσης, στις ευεργεσίες που βίωσε από τον σεβασμιώτατο κατά την πορεία της διακονικής του ζωής και σε πρόσωπα που τον στήριξαν και τον στηρίζουν με αγάπη, όπως ο πνευματικός του πατέρας και πρωτοσύγκελλος της Μητρόπολης π. Φίλιππος, οι πατέρες και συμμοναστές του στη Μονή Βουλκάνου, οι γονείς του και άλλοι.
Ο μητροπολίτης, κατά την αντιφώνησή του, αναφέρθηκε στο διπλό μήνυμα της εορτής των Χριστουγέννων, αυτό της χαράς και εκείνο της ταπείνωσης. Κάλεσε τον νέο πρεσβύτερο να έχει πάντοτε αυτή τη χαρά, όταν τελεί την αναίμακτο ιερουργία και τον προέτρεψε να έχει πάντα ταπείνωση κατά την ιερατική του διακονία. Του υπενθύμισε πως η ταπείνωση θα είναι αυτή που θα πρέπει να τον καθοδηγεί και να τον διακρίνει και όχι το ρεύμα της εποχής και η γνώμη των ανθρώπων, αφού οι άνθρωποι που μας χειροκροτούν είναι πολλές φορές οι ίδιοι που μας κατακρίνουν. Του υπόμνησε πως η ζωή του κληρικού είναι ένας ανηφορικός Γολγοθάς και πως θα πρέπει να φέρει τα σημάδια του μαρτυρίου και της μαρτυρίας για να σώσει τις ψυχές των ανθρώπων. Τέλος του ευχήθηκε να έχει πάντοτε ως πρότυπό του τον Άγιο Στέφανο, ο οποίος “πλήρης πίστεως και δυνάμεως εποίει τέρατα και σημεία μεγάλα εν τω λαώ”.