«Να διασφαλίσουμε ότι η έρευνα για τα αίτια της τραγωδίας θα γίνει με διαφάνεια και ταχύτητα για να αποδοθεί δικαιοσύνη», είπε ο πρωθυπουργός Kυριάκος Μητσοτάκης στην ΠτΔ Κατερίνα Σακελλαροπούλου.
Ο πρωθυπουργός έγινε δεκτός σήμερα από την Πρόεδρο της Δημοκρατίας στο πλαίσιο των τακτικών τους συναντήσεων, και στον διάλογό τους που έγινε μπροστά στις κάμερες ο κ. Μητσοτάκης, αναφερόμενος στην τραγωδία με τη σύγκρουση των τρένων στα Τέμπη, είπε ότι θα «πρέπει να διασφαλίσουμε ότι η έρευνα για τα αίτια της τραγωδίας θα γίνει με διαφάνεια και ταχύτητα για να αποδοθεί δικαιοσύνη».
Από την πλευρά της, η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου τόνισε πως χρειάζεται «να διασφαλίσουμε ότι ποτέ ξανά δεν θα γίνει τέτοια τραγωδία».
Ο διάλογος Μητσοτάκη-Σακελλαροπούλου
Κυριάκος Μητσοτάκης: Θλίψη και θυμός. Και οι δύο βρεθήκαμε από την πρώτη στιγμή στον τόπο του τραγικού δυστυχήματος και από τότε έχουν περάσει αρκετές ημέρες, αλλά παρά ταύτα πιστεύω ότι ο κάθε Έλληνας και η κάθε Ελληνίδα ταυτιζόμαστε με τους συγγενείς των θυμάτων. Βλέπουμε στα θύματα τα παιδιά μας, τους φίλους μας, τους συγγενείς μας και αυτό πιστεύω κάνει τη θλίψη τόσο έντονη.
Ταυτόχρονα υπάρχει θυμός -και δικαιολογημένος θυμός- για ένα συμβάν που από την πρώτη στιγμή είπα ότι δεν έπρεπε να έχει συμβεί, αναλαμβάνοντας έτσι την ευθύνη που αναλογεί στην κυβέρνηση στη διάρκεια της θητείας της οποίας έγινε αυτή η τραγωδία. Όπως όμως είπα χθες και στο υπουργικό συμβούλιο, ο χρόνος δεν μπορεί να γυρίσει πίσω και αυτό που οφείλουμε να κάνουμε είναι -στον βαθμό που αυτό αφορά την κυβέρνηση- ότι η έρευνα για τα αίτια του δυστυχήματος θα γίνει με απόλυτη διαφάνεια και τη μέγιστη δυνατή ταχύτητα για να αποδοθεί δικαιοσύνη και σε αυτή την προσπάθεια δεν θα διστάσω να αξιοποιήσω και κάθε ευρωπαϊκή βοήθεια η οποία είναι διαθέσιμη. Έχω ήδη ζητήσει από την αρμόδια ευρωπαϊκή Αρχή σιδηροδρόμων να εκπονήσει άμεσα ένα πόρισμα για την ασφάλεια των σιδηροδρόμων μας με προτάσεις για το πώς μπορούμε να βελτιωθούμε και αυτό το πόρισμα να είναι δημόσιο μόλις ολοκληρωθεί.
Να κάνουμε άμεσα διορθωτικές κινήσεις για να βελτιώσουμε το επίπεδο ασφάλειας των τρένων μας και σε αυτήν την κατεύθυνση κινήθηκαν και οι χθεσινές μου εξαγγελίες: τα τρένα να επανέλθουν το συντομότερο δυνατόν με τη μέγιστη δυνατή ασφάλεια, δύο σταθμάρχες σε κάθε σταθμό και σε κάθε βάρδια, και είναι δική μου δέσμευση ότι το περιβόητο σύστημα τηλεδιοίκησης -το οποίο θέλω να σας θυμίσω ότι εκκρεμεί από το 2014- θα ολοκληρωθεί ταχύτατα εντός των επόμενων μηνών.
Πιστεύω όμως ότι το τραγικό συμβάν κατέδειξε τις μεγάλες προκλήσεις που εξακολουθούμε να αντιμετωπίζουμε στον εκσυγχρονισμό του κράτους. Είναι μια μάχη διαρκείας με κατεστημένες αντιλήψεις που έρχονται από το παρελθόν. Έχουμε αποδείξει ότι μπορούμε ως χώρα αρκετές από αυτές τις μάχες να τις κερδίζουμε. Και δεν γίνεται σε μια χώρα να υπάρχουν σύγχρονα τεχνολογικά συστήματα όπως το 112 και από την άλλη να μην μπορούν κάποιοι σταθμάρχες να συνεννοούνται μεταξύ τους.
Θα μπορούσε κάποιος να πει ότι αυτή η σύγκρουση με το βαθύ αναχρονιστικό κράτος αποκτά χαρακτηριστικά κατεπείγοντας. Θα είναι η πρόκληση όχι μόνο για το επόμενο διάστημα, είναι μια μεγάλη πρόκληση συνολικά για τη χώρα να εκσυγχρονιστούμε πραγματικά, να γίνουμε Ευρώπη παντού, όχι μόνο κάπου, σε ορισμένους τομείς, και προσωπικά ήμουν πάντα ταγμένος σε αυτή τη μάχη. Ξέρω ότι αυτή η μάχη έχει και νίκες, αλλά και πολύ σκληρές στιγμές όπως αυτή και γι’ αυτό θα συνεχίσω να αγωνίζομαι. Αλλά προφανώς δεν είναι μια μοναχική μάχη, είναι μια μάχη που κινητοποιεί πολλές υγιείς δυνάμεις στην ελληνική κοινωνία που ζητούν ένα καλύτερο κράτος με περισσότερη λογοδοσία, περισσότερη αποτελεσματικότητα, περισσότερη διαφάνεια, περισσότερη αξιοκρατία, περισσότερη αξιολόγηση -και για όλα αυτά θα συνεχίσω προσωπικά να αγωνίζομαι.
Κατερίνα Σακελλαροπούλου: Κύριε πρόεδρε, η χώρα βιώνει μια τραγωδία. Το τραύμα μας είναι ανοιχτό, συλλογικό και βαθύ. Δεν υπάρχουν λόγια που μπορούν να απαλύνουν τον πόνο για τις ζωές που χάθηκαν. Η κοινωνία μας πενθεί και θυμώνει. Και χάνει την εμπιστοσύνη της στους θεσμούς.
Αυτό τον θυμό, την οργή του κόσμου πρέπει να μην τον ξεχάσουμε, να μην τον απωθήσουμε, αλλά να τον κάνουμε παραγωγικό.
Δεν νιώθουμε μόνο την ευθύνη, αλλά και την ντροπή θα έλεγα. Πρέπει να υπάρξει άμεση ευθύνη και λογοδοσία προς πάσα κατεύθυνση και να διασφαλίσουμε όλοι μαζί και με όλες μας τις δυνάμεις ότι ποτέ ξανά δεν θα συμβεί μια τέτοια τραγωδία. Να ξεριζώσουμε τις παθογένειες, να αφήσουμε οριστικά πίσω μας τις όψεις μιας Ελλάδας που μας απομακρύνει και μας εκθέτει. Αυτό είναι χρέος απέναντι στις ζωές που χάθηκαν άδικα αλλά και απέναντι στον τόπο μας.