Από την πρώτη στιγμή που εμφανίστηκε η κρίση στην Συρία συνέβη κάτι για το οποίο φοβόμασταν από καιρό δηλαδή ο διωγμός των Χριστιανών υλοποιήθηκε σε πολύ σύντομο χρόνο.
Η Χριστιανική πίστη στον τόπο όπου εμφανίστηκε, ήδη από τον 1ο αιώνα μ.Χ., αναπτύχθηκε και μεγαλούργησε, σήμερα βρίσκεται σε διωγμό και επιτελείται μία θρησκευτική γενοκτονία, είτε επειδή κάποιοι πίστεψαν σε μία δήθεν μετάλλαξη των τζιχαντιστών σε πολιτισμένους εκφραστές ενός άλλου καθεστώτος, είτε επειδή κάποιοι επένδυσαν σε ένα κατεστημένο, το οποίο υποκινούν και υποστηρίζουν, επειδή εξυπηρετεί την αποχριστιανοποίηση της Συρίας και την πλήρη ισλαμοποίησή της, το σχέδιο διαμελισμού της αλλά και τον αναθεωρητισμό τους. Ήδη τα θύματα μετριούνται σε χιλιάδες και οι σκηνές βαρβαρότητας έναντι των Χριστιανικών Κοινοτήτων χαρακτηρίζουν την καθημερινότητα στη συριακή κοινωνία.
Όλοι οι χριστιανοί Πατριάρχες, με πρώτο τον Οικουμενικό Πατριάρχη, εξέφρασαν την αγωνία τους για την προστασία των Χριστιανικών Κοινοτήτων στη Συρία αλλά και για την ανάγκη επιβίωσης των πιστών, ευχόμενοι για την επικράτηση της ειρήνης.
Οι Ευρωπαίοι αμήχανα παρακολουθούν τις εξελίξεις, παρέχοντας εντούτοις στήριξη, εμμέσως πλην σαφώς, στο μεταβατικό πρόεδρο του συριακού καθεστώτος και ηγέτη των τζιχαντιστών της HTS, ενώ άλλοι με ύφος υποτονικό, αντιδρούν στις σφαγές των Ελληνορθοδόξων της Συρίας, με αποτέλεσμα να αναρωτιέται κανείς αν τα προσωπικά τους συμφέροντα εξυπηρετούνται από μία τέτοια γενοκτονία των Χριστιανών!…
Ξεχνούν φαίνεται οι πάντες ότι ποτέ ένας τζιχαντιστής δεν αλλάζει ιδέες και απόψεις όσες μεταλλάξεις εξωτερικης εμφάνισης και αν υποστεί, γιατί έχει μάθει να ζει με το φανατισμό, την καταστροφή και τον
θάνατο. Όλοι αυτοί όμως που επενδύουν σε τέτοιες πολιτικές και μεθόδους στο τέλος θα βγουν και οι ίδιοι ζημιωμένοι. Το έχει αποδείξει η ιστορία.
Γι αυτό η παγκόσμια διεθνής κοινότητα θα πρέπει να αφυπνιστεί και να συστρατευτεί με σκοπό την προστασία των εθνικών και θρησκευτικών μειονοτήτων και προπάντων των Χριστιανικών εάν θέλει να είναι συνεπής προς την ιστορία και τον πολιτισμό της, ως κοινότητα ειρήνης, συνύπαρξης και καταλλαγής.
† Ο ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
