Η παρέμβαση του ανώνυμου και αθέατου -μέχρι στιγμής τουλάχιστον- πρωταγωνιστή αποδείχθηκε η πλέον καθοριστική στην υπόθεση του ξυλοδαρμού της Σοφίας Πολυζωγοπούλου από τον σύζυγό της Απόστολο Λύτρα. Διότι η ίδια δραματική και ήδη πολυσυζητημένη ιστορία θα μπορούσε να έχει γραφτεί εντελώς διαφορετικά εάν μετά τα μεσάνυχτα της Κυριακής 16 Ιουνίου, στο τμήμα Εκτάκτων Περιστατικών της Ευρωκλινικής Αθηνών εφημέρευε κάποιος άλλος αντί ενός περίπου 45χρονου χειρουργού από τη Μεσσηνία, ο οποίος έτυχε να εξετάσει πρώτος την άσχημα και πολλαπλά τραυματισμένη Σοφία Πολυζωγοπούλου.
Ο συγκεκριμένος, μάλιστα, σε απόλυτη συνέπεια με το προφίλ ενός επιστήμονα ταγμένου αποκλειστικά στο λειτούργημά του, αρνήθηκε να παραχωρήσει στο «ΘΕΜΑ» οποιαδήποτε δήλωση ή σχόλιο. Αρνήθηκε έστω και να περιγράψει το περιστατικό από τη δική του οπτική γωνία και με τον τρόπο που το βίωσε ο ίδιος.
Απόλυτη προσήλωση
Aσχέτως εάν η μετριοφροσύνη και η επιμελής αποφυγή της προβολής είναι αξιέπαινες εκ μέρους του ιατρού, η αλήθεια είναι ότι σε καμία φάση της εμπλοκής του στην υπόθεση Λύτρα – Πολυζωγοπούλου, σε ό,τι αφορά τις εναλλακτικές επιλογές, την κρίση και την αξιολόγησή του, τις αποφάσεις και τις ενέργειες στις οποίες εντέλει προχώρησε, αυτές δεν ήταν αυτονόητες. Προφανώς, το στοιχείο που έκανε την κρίσιμη διαφορά στην περίπτωση του εν λόγω γιατρού είναι η νοοτροπία, η προσήλωση στην άσκηση του λειτουργήματός του, αγνοώντας εντελώς οποιαδήποτε απόπειρα εσκεμμένης παραπλάνησης, ενάντια σε οποιουδήποτε είδους έξωθεν επιρροή.
Μολονότι δεν έχει αποκαλυφθεί κάποιος ειδικός λόγος για τον οποίο οΑπόστολος Λύτραςεπέλεξε να διακομίσει τη σύζυγό του συγκεκριμένα στην Ευρωκλινική, αναζητώντας ενδεχομένως τη μεγαλύτερη δυνατή διακριτικότητα και αποσιώπηση του γεγονότος, κάποιου είδους μοίρα έφερε τον ποινικολόγο απέναντι σε έναν άσημο γιατρό της νυχτερινής βάρδιας. Και ίσως αυτή η μοίρα να μην είναι καθόλου κάτι αφηρημένο, αλλά να σχετίζεται με την προσωπικότητα του γιατρού και την προσωπική του διαδρομή.
Δηλαδή, με στοιχεία όπως η καταγωγή του από την επαρχία ή με το ότι επέλεξε την ειδικότητα του γενικού χειρουργού στην οποία ασκήθηκε στο εξαιρετικά απαιτητικό μέτωπο του «Ευαγγελισμού», ενός από τα μεγαλύτερα και πιο πολυσύχναστα δημόσια νοσοκομεία της Νότιας Ευρώπης.