H αποκατάσταση ενός μικρού σπιτιού σε ένα πανέμορφο παραδοσιακό χωριό της Μεσσηνίας.
Το «Sun Village House» αποτελεί έναν αυτόνομο μικρό παράδεισο ενσωματωμένο σε ένα πραγματικά γνήσιο φυσικό και κτισμένο περιβάλλον, το χωριό Προσήλιο στη Μεσσηνία.
Με σεβασμό στην ιστορία του κτιρίου και προσεχτικό σχεδιασμό, η αποκατάσταση διατηρεί ανέπαφη τη διαχρονική γοητεία της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής αναδεικνύοντάς την με σύγχρονες παρεμβάσεις. Η ιδέα υλοποιήθηκε από την αρχιτέκτονα Ελένη Τσιγαρίδα, επικεφαλής του γραφείου Etsi Architects, ενώ ήταν συνεργάτης στο γραφείο Aiolou Architects.
Στο απομακρυσμένο αυτό χωριό η ανακατασκευή του φτωχικού σπιτιού και η μετατροπή του σε μια σύγχρονη κατοικία που διατηρεί την αυθεντικότητα του παραδοσιακού χαρακτήρα αποτελεί ένα δύσκολο επίτευγμα που σίγουρα εντυπωσιάζει.
Σκαρφαλωμένο σε έναν απότομο βράχο, το οικογενειακό σπίτι χτίστηκε με κατεύθυνση προς το νότο. Οι βασικοί χώροι διαβίωσης βρίσκονταν στον επάνω όροφο και περιλάμβαναν μια πολύ βασική κουζίνα και ένα πολύ απλό καθιστικό. Στον κάτω όροφο υπήρχε ένα μαντρί για τα ζώα.
Ο χώρος στον επάνω όροφο είναι φωτεινός, με μεγάλες μπαλκονόπορτες που ανακαινίστηκαν στις αρχές του 20ου αιώνα. Στον αντίποδα, ο κάτω όροφος είναι ένας πιο σκοτεινός και δροσερός χώρος με καμάρα (πέτρινο θόλο) και μικρά ανοίγματα.
«Αφού παραβιάσαμε τη στέρνα που ήταν χτισμένη στο πλάι του σπιτιού, αποκαλύψαμε έναν ιδανικό χώρο για ντους. Έχει την αίσθηση ενός τουρκικού λουτρού με το φως να εισχωρεί μέσα από την οπή του φρεατίου», περιγράφει η αρχιτέκτονας.
Η διάταξη και οι εσωτερικοί χώροι αντιμετωπίστηκαν όλοι ώστε να αντικατοπτρίζουν όσο το δυνατόν περισσότερο το αρχικό σπίτι. Ειδικότερα, το δάπεδο είναι κατασκευασμένο με ανακυκλωμένη ξυλεία, ένα φινίρισμα από κερωμένο σκυρόδεμα αναβίωσε την ενσωματωμένη κουζίνα. Αυτό, σε συνδυασμό με τον σοβά στους τοίχους που ακολουθεί τη λιθοδομή και το εσωτερικό της οροφής με την αυθεντική ξυλεία, κάνει τους χώρους να μοιάζουν χειροποίητοι. Τον υπέροχο σχεδιασμό ολοκληρώνουν τα αρχικά γαλλικά παράθυρα με τα χειροποίητα εξαρτήματά που ανακυκλώθηκαν σε πόρτες ντουλάπας με καθρέφτες που αντικαθιστούν τα τζάμια.
Με λίγα λόγια η Ελένη Τσιγαρίδα περιγράφει τις προκλήσεις που συνάντησε «Το σπίτι αυτό ήταν ένα από τα πιο μαζεμένα και φτωχικά στο Προσήλιο. Χτισμένο σε οικόπεδο με έντονη κατωφέρεια, αποτελούνταν από έναν μοναδικό χώρο διαβίωσης συνολικής επιφάνειας 32 τμ. Επιπλέον υπήρχε υπόγεια καμάρα και χώρος για τα ζώα, χωρίς παράθυρα και με πολύ μικρό ύψος, και μια στέρνα στο εσωτερικό της οποίας δεν υπήρχε πρόσβαση.
Η πρόκληση ήταν να εκμεταλλευτούμε όσο γινόταν τους χώρους ώστε να αυξήσουμε τον ζωτικά χώρο της κατοικίας, με σκοπό να μπορέσουν οι πελάτες μας να αποκτήσουν έναν χώρο ύπνου και λουτρού χωρίς να μειώσουν τον ελάχιστο χώρο διαβίωσης που ήδη υπήρχε.
Για να το πετύχουμε αυτό αποφασίσαμε να επιχειρήσουμε αφενός να σκάψουμε τον βράχο στον υπόγειο χώρο ώστε να αυξηθεί το ύψος και αφετέρου να μπούμε στην στέρνα με σκοπό να δημιουργήσουμε έναν χώρο λουτρού».
«Επιπλέον με σκοπό να πετύχουμε ένα αποτέλεσμα κατά το δυνατόν απλό και κοντά στην αισθητική του παραδοσιακού χαρακτήρα της αρχικής κατοικίας, υιοθετήσαμε τεχνικές και υλικά φυσικά και χαμηλής τεχνολογίας. Ανακυκλώσαμε τα παλιά παράθυρα ως πόρτες στις ντουλάπες, χρησιμοποιήσαμε ένα δρύινο πάτωμα από κατεδαφισμένη οικία και τσιμεντοκονίες από φυσικά υλικά με παραδοσιακές συνταγές», καταλήγει η αρχιτέκτονας.
Περιηγηθείτε στο εσωτερικό του πανέμορφου σπιτιού στη Μεσσηνία:
Η εκπληκτική τοποθεσία αλλά και το γεγονός ότι βρίσκεται εντός ενός παραδοσιακού οικισμού, δημιουργούν γύρω από το σπίτι ένα πραγματικά μοναδικό περιβάλλον, φαινομενικά ανέγγιχτο από τον χρόνο.
Η χρήση φυσικών υλικών και της πατητής τσιμεντοκονίας δημιουργούν ήρεμες συνεχείς επιφάνειες που προσδίδουν αντιληπτική συνέχεια, ενώ το λευκό χρώμα δένει άψογα με τα παστέλ και τα γήινα χρώματα. Το δωμάτιο που μοιάζει με θόλο και η επίπλωση και χρηστικά αντικείμενα σε απλές γεωμετρικές φόρμες κάνουν μια σύνθεση του παλαιού με το καινούργιο.
Μεσσηνία: Η μεταμόρφωση μιας αγροικίας σε σύγχρονο, αλλά με παλιακά στοιχεία σπίτι-«όνειρο»! [εικόνες]
H αποκατάσταση ενός μικρού σπιτιού σε ένα πανέμορφο παραδοσιακό χωριό της Μεσσηνίας.
Το «Sun Village House» αποτελεί έναν αυτόνομο μικρό παράδεισο ενσωματωμένο σε ένα πραγματικά γνήσιο φυσικό και κτισμένο περιβάλλον, το χωριό Προσήλιο στη Μεσσηνία.
Με σεβασμό στην ιστορία του κτιρίου και προσεχτικό σχεδιασμό, η αποκατάσταση διατηρεί ανέπαφη τη διαχρονική γοητεία της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής αναδεικνύοντάς την με σύγχρονες παρεμβάσεις. Η ιδέα υλοποιήθηκε από την αρχιτέκτονα Ελένη Τσιγαρίδα, επικεφαλής του γραφείου Etsi Architects, ενώ ήταν συνεργάτης στο γραφείο Aiolou Architects.
Στο απομακρυσμένο αυτό χωριό η ανακατασκευή του φτωχικού σπιτιού και η μετατροπή του σε μια σύγχρονη κατοικία που διατηρεί την αυθεντικότητα του παραδοσιακού χαρακτήρα αποτελεί ένα δύσκολο επίτευγμα που σίγουρα εντυπωσιάζει.
Σκαρφαλωμένο σε έναν απότομο βράχο, το οικογενειακό σπίτι χτίστηκε με κατεύθυνση προς το νότο. Οι βασικοί χώροι διαβίωσης βρίσκονταν στον επάνω όροφο και περιλάμβαναν μια πολύ βασική κουζίνα και ένα πολύ απλό καθιστικό. Στον κάτω όροφο υπήρχε ένα μαντρί για τα ζώα.
Ο χώρος στον επάνω όροφο είναι φωτεινός, με μεγάλες μπαλκονόπορτες που ανακαινίστηκαν στις αρχές του 20ου αιώνα. Στον αντίποδα, ο κάτω όροφος είναι ένας πιο σκοτεινός και δροσερός χώρος με καμάρα (πέτρινο θόλο) και μικρά ανοίγματα.
«Αφού παραβιάσαμε τη στέρνα που ήταν χτισμένη στο πλάι του σπιτιού, αποκαλύψαμε έναν ιδανικό χώρο για ντους. Έχει την αίσθηση ενός τουρκικού λουτρού με το φως να εισχωρεί μέσα από την οπή του φρεατίου», περιγράφει η αρχιτέκτονας.
Η διάταξη και οι εσωτερικοί χώροι αντιμετωπίστηκαν όλοι ώστε να αντικατοπτρίζουν όσο το δυνατόν περισσότερο το αρχικό σπίτι. Ειδικότερα, το δάπεδο είναι κατασκευασμένο με ανακυκλωμένη ξυλεία, ένα φινίρισμα από κερωμένο σκυρόδεμα αναβίωσε την ενσωματωμένη κουζίνα. Αυτό, σε συνδυασμό με τον σοβά στους τοίχους που ακολουθεί τη λιθοδομή και το εσωτερικό της οροφής με την αυθεντική ξυλεία, κάνει τους χώρους να μοιάζουν χειροποίητοι. Τον υπέροχο σχεδιασμό ολοκληρώνουν τα αρχικά γαλλικά παράθυρα με τα χειροποίητα εξαρτήματά που ανακυκλώθηκαν σε πόρτες ντουλάπας με καθρέφτες που αντικαθιστούν τα τζάμια.
Με λίγα λόγια η Ελένη Τσιγαρίδα περιγράφει τις προκλήσεις που συνάντησε «Το σπίτι αυτό ήταν ένα από τα πιο μαζεμένα και φτωχικά στο Προσήλιο. Χτισμένο σε οικόπεδο με έντονη κατωφέρεια, αποτελούνταν από έναν μοναδικό χώρο διαβίωσης συνολικής επιφάνειας 32 τμ. Επιπλέον υπήρχε υπόγεια καμάρα και χώρος για τα ζώα, χωρίς παράθυρα και με πολύ μικρό ύψος, και μια στέρνα στο εσωτερικό της οποίας δεν υπήρχε πρόσβαση.
Η πρόκληση ήταν να εκμεταλλευτούμε όσο γινόταν τους χώρους ώστε να αυξήσουμε τον ζωτικά χώρο της κατοικίας, με σκοπό να μπορέσουν οι πελάτες μας να αποκτήσουν έναν χώρο ύπνου και λουτρού χωρίς να μειώσουν τον ελάχιστο χώρο διαβίωσης που ήδη υπήρχε.
Για να το πετύχουμε αυτό αποφασίσαμε να επιχειρήσουμε αφενός να σκάψουμε τον βράχο στον υπόγειο χώρο ώστε να αυξηθεί το ύψος και αφετέρου να μπούμε στην στέρνα με σκοπό να δημιουργήσουμε έναν χώρο λουτρού».
«Επιπλέον με σκοπό να πετύχουμε ένα αποτέλεσμα κατά το δυνατόν απλό και κοντά στην αισθητική του παραδοσιακού χαρακτήρα της αρχικής κατοικίας, υιοθετήσαμε τεχνικές και υλικά φυσικά και χαμηλής τεχνολογίας. Ανακυκλώσαμε τα παλιά παράθυρα ως πόρτες στις ντουλάπες, χρησιμοποιήσαμε ένα δρύινο πάτωμα από κατεδαφισμένη οικία και τσιμεντοκονίες από φυσικά υλικά με παραδοσιακές συνταγές», καταλήγει η αρχιτέκτονας.
Περιηγηθείτε στο εσωτερικό του πανέμορφου σπιτιού στη Μεσσηνία:
Η εκπληκτική τοποθεσία αλλά και το γεγονός ότι βρίσκεται εντός ενός παραδοσιακού οικισμού, δημιουργούν γύρω από το σπίτι ένα πραγματικά μοναδικό περιβάλλον, φαινομενικά ανέγγιχτο από τον χρόνο.
Η χρήση φυσικών υλικών και της πατητής τσιμεντοκονίας δημιουργούν ήρεμες συνεχείς επιφάνειες που προσδίδουν αντιληπτική συνέχεια, ενώ το λευκό χρώμα δένει άψογα με τα παστέλ και τα γήινα χρώματα. Το δωμάτιο που μοιάζει με θόλο και η επίπλωση και χρηστικά αντικείμενα σε απλές γεωμετρικές φόρμες κάνουν μια σύνθεση του παλαιού με το καινούργιο.
Φωτογραφίες: Gary Birch, Λευτέρης Μιαούλης και Κυριακή Ντοβίνου iefimerida.gr
