ΣΠΑΡΤΗ. Για γέλια ή για κλάματα; Μέρα απόγευμα και στη Σπάρτη, στην κεντρική οδό, Ορθίας Αρτέμιδος. ο συμπολίτης διαπιστώνει ότι «άγνωστοι» έχουν εισβάλει στην μονοκατοικία κι έχουν κλέψει το κοτέτσι.
Οι κότες έκαναν φτερά.. Πάνε τα αυγά πάνε και τα πασχάλια…
Βγαίνει στη γειτονιά να πει τον πόνο του και ο γείτονας τον ενημερώνει ότι του άνοιξαν το μαγαζί κι έκλεψαν σακιά με προτηγανισμένες πατάτες…
Δεν θέλει και πολύ αλάτι… για να καταλάβει κανείς ότι οι κλεφτοκοτάδες είναι και καλοφαγάδες και κοντά στο κοκκινιστό κοτόπουλο ήθελαν και πατάτες τηγανητές…
Μπέτε… αλέστε και αλεστικά μη δίνετε;
Μας θυμίζει τη διαφήμιση όπου ο Αστυνομικός, ομιλών αγγλικά, ελέγχει τον κλεφτοκοτά…
Δεν είναι όμως για γέλια αλλά για κλάματα. Όταν πλέον γίνονται κλοπές για το φαγητό την ημέρας τότε έχουμε φτάσει στο έσχατο σημείο. Τότε δεν αρκούν οι απλές περιπολίες που διαρκούν όσο κρατά ένα ντόνατς κι ένας καφές.
Θα γίνει μεγαλύτερο το κακό όταν οι δράστες, ανενόχλητοι, θα μπουν μέσα στα σπίτια της Σπάρτης για να αδειάσουν κελάρια και ψυγεία.
Τώρα και όχι αύριο, η Αστυνομία πρέπει, σε άπταιστα ελληνικά, να «εξηγήσει» τα όρια… στη ζωή των πολιτών και των «αγνώστων»…
Ρεπορτάζ: Ηλίας Μπόνος
