Το τραγούδι που την έκανε ευρύτερα γνωστή στο κοινό έχει το όνομά της. Η Μιρέλα Πάχου γεννήθηκε στη Ρόδο και ήρθε στην Αθήνα για σπουδές στη Νομική.
Σχεδόν 14 χρόνια μετά, ζει το όνειρό της. Μιρέλα και μουσική, είναι πλέον ένα αδιάσπαστο δίδυμο. Η ερμηνεύτρια μετρά ήδη σημαντικές συνεργασίες στην μέχρι τώρα πορεία της και έχει μια ακόρεστη ανάγκη να μαθαίνει συνεχώς: κάνει το Διδακτορικό της στο Δημόσιο Δίκαιο και οι μελωδίες από το ακορντεόν της είναι η κρυφή δύναμή της για να επιτύχει το στόχο. Η δεύτερη δισκογραφική δουλειά της έχει τίτλο «Λίγο χρώμα». Η ζωή της, όμως, έχει πολλά χρώματα και όλα είναι φωτεινά.
Γεννήθηκες και μεγάλωσες στη Ρόδο. Τι μνήμες έχεις από τα παιδικά σου χρόνια;
Έζησα στη Ρόδο μέχρι τα 18 μου, οπότε και ήρθα στην Αθήνα για σπουδές. Έχω τις πιο όμορφες παιδικές αναμνήσεις. Όσο δύσκολο κι αν είναι να μιλήσει κάποιος αντικειμενικά για τον τόπο του, θεωρώ ότι η Ρόδος είναι το ιδανικό περιβάλλον για να μεγαλώσει ένα παιδί. Συνδυάζει μοναδικά τη φυσική ομορφιά, το τέλειο κλίμα, τις ευκολίες της ζωής στην επαρχία με τις ευκαιρίες που παρέχει μια μεγάλη πόλη σε όλα τα επίπεδα: εκπαίδευση, ψυχαγωγία, πολιτισμός.
Σπούδασες Νομική και κάνεις το Διδακτορικό σου στο Δημόσιο Δίκαιο. Πώς προέκυψε η μουσική στη ζωή σου; Πώς ξεκίνησαν όλα;
Πράγματι, έχω πτυχίο από τη Νομική Αθηνών και μεταπτυχιακό τίτλο από το ίδιο τμήμα. Η διατριβή μου, δυστυχώς, βρίσκεται ακόμα σε εξέλιξη, παρά τα αυστηρά (!) χρονοδιαγράμματα που βάζω συνεχώς. Όλα αυτά συνέβησαν και συμβαίνουν με φόντο τη μουσική, που είχε μπει στη ζωή μου από τα πέντε μου. Όλα ξεκίνησαν από ένα παιδικό -όπως καταλαβαίνετε ροζ- πιανάκι που μου έκαναν δώρο για τα γενέθλιά μου!
Ποια είναι η πιο δυνατή στιγμή για σένα στην πορεία σου μέχρι τώρα;
Δύσκολα μπορώ να ξεχωρίσω την πιο δυνατή στιγμή. Μπορώ μόνο να σταθώ σε κάποιους σταθμούς στην καλλιτεχνική μου διαδρομή: στη συναυλία του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα στο Καλλιμάρμαρο «Οι άγγελοι ζουν ακόμη στη Μεσόγειο», στις παραστάσεις-αφιερώματα του Διονύση Σαββόπουλου στον Μάνο Χατζιδάκι στο Ηρώδειο και το Μέγαρο Μουσικής, στη μεγάλη συναυλία του Μίλτου Πασχαλίδη στο Θέατρο Βράχων αλλά και στην πρώτη προσωπική μου παράσταση στο Σταυρό του Νότου.
Τα όνειρά μου είναι πολλά και συχνά ασύμβατα μεταξύ τους
Ποια συνεργασία ξεχωρίζεις και γιατί.
Οι συνεργασίες με τους σπουδαιότερους καλλιτέχνες της ελληνικής μουσικής σκηνής ειναι πολύτιμο δώρο για μένα. Αν πρέπει να ξεχωρίσω μία, χωρίς αμφιβολία θα σταθώ στην επί επτάχρονη συνεργασία μου με τον Μίλτο Πασχαλίδη. Γι’ αυτή τη διαδρομή του οφείλω πολλά και τον ευχαριστώ!
Πώς ένα κορίτσι «επιβιώνει» σε έναν κατά βάση ανδρικό χώρο;
Οι δυσκολίες δεν έχουν να κάνουν με το φύλο, αλλά με άλλους παράγοντες που σχετίζονται με τον καλλιτεχνικό χώρο. Προσωπικά δεν αντιμετώπισα ποτέ τέτοιου είδους στερεότυπα.
Από πού αντλείς τα θέματα των τραγουδιών που γράφεις; Έχουν πιο έντονο το βιωματικό στοιχείο ή είναι περισσότερο προϊόν μυθοπλασίας;
Από παντού! Το βιωματικό στοιχείο πάντα υπάρχει (έστω και στο βάθος), συχνά όμως η διάσταση της μυθοπλασίας επικρατεί.
Συνέχεια άρθρου εδώ
Πηγή: bovary.gr
