*του Γιώργου Μουρούτη
Το 14ο Συνέδριο της Ν.Δ. ήταν ένα Συνέδριο διαφορετικό από τα υπόλοιπα. Και αυτό γιατί σε αντίθεση με συνέδρια προηγούμενων εποχών, το συνέδριο αυτό χαρακτηρίστηκε από την περηφάνια με την οποία τα χιλιάδες μέλη και φίλοι του κόμματος συμμετείχαν στις διαδικασίες του.
Με λίγα λόγια, το Συνέδριο απέδειξε στην πράξη αυτό που τα τελευταία τρία χρόνια υποδεικνύουν και όλες οι δημοσκοπήσεις. Ότι η Νέα Δημοκρατία όχι μόνον είναι εκλογικά κυρίαρχη, αλλά αποτελεί πλέον και πολιτική «μόδα»…
Αν κανείς αναζητήσει τα τρεντ των κοινωνικών δικτύων, το Συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας ήταν σταθερά πρώτο, με τα μέλη της να ανεβάζουν δεκάδες σέλφι προκειμένου να υποδείξουν την παρουσία τους σε αυτό.
Το βασικό λοιπόν χαρακτηριστικό αυτού του Συνεδρίου είναι ότι η κυριαρχία της Νέας Δημοκρατίας δεν είναι μόνον πολιτική και δημοσκοπική αλλά κυρίως κοινωνική, με χιλιάδες πολίτες να επιδιώκουν να συμμετάσχουν σε πολιτικές διαδικασίες και να το διαφημίζουν κιόλας, σε αντίθεση με άλλες εποχές όπου η συμμετοχή σε πολιτικές διαδικασίες και κόμματα ήταν κοινωνικά απαράδεκτη.
Η δεύτερη καινοτομία ήταν ότι στο συνέδριο αυτό χρησιμοποιήθηκαν για πρώτη φορά οι τεχνολογικές δυνατότητες της σύγχρονης εποχής. Τα μέλη και οι παρατηρητές είχαν τη δυνατότητα να εγγραφούν ηλεκτρονικά, να αποθηκεύσουν την πρόσκληση στο smart phone τους, να χρησιμοποιήσουν το application του συνεδρίου και να συμμετέχουν ευκολότερα στις διαδικασίες. Από μόνη της αυτή η καινοτομία υποδεικνύει ότι το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας όχι μόνο στα λόγια αλλά και στην πράξη εκσυγχρονίζεται, αντιλαμβανόμενο τα μηνύματα της νέας εποχής.
Η τρίτη διαφορά του συνεδρίου αυτού από τα προηγούμενα συνέδρια της Νέας Δημοκρατίας αλλά και από συνέδρια των υπολοίπων κομμάτων ήταν ότι όχι μόνον δεν μύριζε ναφθαλίνη, όχι μόνον δεν κυριαρχούσαν τα ίδια και τα ίδια κουρασμένα πρόσωπα μεγαλύτερης ηλικίας, οι συνδικαλιστές και οι υπερήλικες διαχρονικοί πρόεδροι των τοπικών επιτροπών, αλλά αντίθετα οι νεότερες παραγωγικές ηλικίες ήταν η πλειοψηφία, με τα φρέσκα πρόσωπα να κατακλύζουν τους χώρους του συνεδρίου.
Σε ό,τι αφορά τώρα την πολιτική αποτίμηση του Συνεδρίου: Επιβεβαιώθηκε η πολιτική παντοδυναμία του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, με την μόνη ουσιαστική κριτική που του ασκήθηκε (μέσω του πρ. πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά) για τη διεύρυνση του κόμματος προς το κέντρο και την κεντροαριστερά.
Δεν θα ήθελα να κρίνω επί της ουσίας τη θέση αυτή του κ. Σαμαρά (άλλωστε και ο ίδιος ως πρωθυπουργός απευθύνθηκε στη δεξαμενή στελεχών της κεντροαριστεράς προκειμένου να κυβερνήσει ισορροπημένα με επιτυχία ) ούτε τον αντίλογο του Πρωθυπουργού κ. Μητσοτάκη (ο οποίος παρά την ξεκάθαρη στόχευσή του στο κέντρο χρησιμοποιεί ταυτόχρονα στην κυβέρνησή του τρία στελέχη προερχόμενα από το ΛΑΟΣ), όμως οποιοσδήποτε παρατηρητής θα μπορούσε να επισημάνει ότι ένα από τα δημοφιλέστερα πρόσωπα του Συνεδρίου, ανάμεσα στα ιστορικά στελέχη της Παράταξης, ήταν ο Κυριάκος Πιερρακάκης, προϊόν της διεύρυνσης του Κ. Μητσοτάκη, που προέρχεται από την Κεντροαριστερά.
Επικοινωνιακά, αν δεν υπήρχε η τοποθέτηση του πρώην πρωθυπουργού κανείς δεν θα θυμόταν το συνέδριο για την ουσία των συζητήσεών του, για ενδεχόμενες διαφωνίες ή κόντρες (που χαρακτηρίζουν συνήθως τα τακτικά συνέδρια των κομμάτων), παρά το γεγονός ότι φιλοξενήθηκαν εξαιρετικές ενότητες διαλόγου και ακούστηκαν σημαντικά πράγματα από αξιόλογους ανθρώπους, για το σύγχρονο κράτος, για τις πολιτικές που αφορούν τους νέους, την προστασία του περιβάλλοντος, τη διεθνή εικόνα της χώρας και τον εκσυγχρονισμό της Νέας Δημοκρατίας.
Ευρύτερα πολιτικά, ο πρωθυπουργός έστειλε τρία κεντρικά στρατηγικά μηνύματα: Πρώτον, ότι θα πάει σε εκλογές στο τέλος της τετραετίας, δεύτερον θα επιδιώξει την πολιτική αυτοδυναμία από την πρώτη κιόλας εκλογική αναμέτρηση, ξορκίζοντας έτσι το ενδεχόμενο της χαλαρής ψήφου στις εκλογές της απλής αναλογικής και τρίτον ότι τοποθετεί το κόμμα του στον χώρο του κέντρου, επιχειρώντας έτσι να αποδυναμώσει την όποια απόπειρα του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ του Ν.Ανδρουλάκη να αμφισβητήσουν την πολιτική ηγεμονία του πρωθυπουργού (και) στον χώρο αυτόν.
Συνοψίζοντας, θα ήθελα να επισημάνω ότι το 14ο συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας πιστοποίησε την πολιτική ηγεμονία του Κυριάκου Μητσοτάκη στην Κεντροδεξιά, σε επίπεδο συσχετισμών και θέσεων, αλλά και ανέδειξε την ουσιαστική ενότητας της Νέας Δημοκρατίας, η οποία πλέον φαντάζει ως μόνη πρόταση απέναντι στον λαϊκισμό του ΣΥΡΙΖΑ, και ως η μόνη δύναμη που μπορεί να προσαρμόζεται στις ανάγκες της εποχής, να αναδεικνύει νέα σύγχρονα στελέχη, να ενσωματώνει προοδευτικές προτάσεις χωρίς να χάνει την ψυχή της και να εγγυάται την αδιατάρακτη πορεία της χώρας προς την πρόοδο και την ανάπτυξη…
