*Του Ν.Στέφου
Νόμιζα ότι ο Αλέξης Τσίπρας μετά το 32% που πήρε ανέλπιστα το 2019, θα είχε αποφασίσει να τραβήξει μπροστά κάνοντας πέρα τα αριστερά γκρουπούσκουλα του ΣΥΡΙΖΑ και επιλέγοντας να ηγηθεί ενός σοβαρού κόμματος της κεντροαριστεράς με υπεύθυνο και συγκροτημένο πολιτικό λόγο και με εφόδιο την πολύτιμη κυβερνητική εμπειρία του ως πρωθυπουργός.
Ο Αλέξης Τσίπρας δέσμιος για άγνωστους λόγους των εσωκομματικών ισορροπιών και της κομματικής νομενκλατούρας της Κουμουνδούρου δείχνει συν τω χρόνω να χάνει τη μάχη απέναντι στον κ. Μητσοτάκη επιλέγοντας τη στρατηγική του έξαλλου λαικισμού, της ανεύθυνης υποσχεσιολογίας και της τοξικής αντιπολίτευσης. Παρόλο ότι διαθέτει το σπάνιο διπλό προσόν του πρώην πρωθυπουργού και του εν δυνάμει πρωθυπουργού, βγάζει προς τα έξω την εικόνα ενός ηγέτη που αντί να καθοδηγεί την κοινωνία ή τουλάχιστον εκείνο το τμήμα της που τον ακολουθεί και τον ακούει με ενδιαφέρον, να ακολουθεί αντιθέτως εκείνος τις εξαλλοσύνες των ακραίων του κόμματός του και τις τοξικές αναρτήσεις των Συριζοτρόλ!!! Με δυο λόγια ο Αλέξης Τσίπρας ποδηγετείται αντί να ηγείται.
Για αυτό και ανήσυχος, όπως φαίνεται, από τη δημοσκοπική στασιμότητα του ΣΥΡΙΖΑ υποχρεώνεται να επαναλάβει τη στρατηγική της μετωπικής σύγκρουσης με τους αντιπάλους του. Πολύ απλά γιατί αυτήν γνωρίζει καλά, με αυτήν αναρριχήθηκε στην εξουσία το 2015 και με αυτήν διατηρήθηκε επί 4,5 χρόνια ως πρωθυπουργός. Ξεχνά όμως μια σημαντική λεπτομέρεια. Πως όποτε επαναλαμβάνεται η ιστορία, αυτή καταλήγει να γίνεται φάρσα.
Κακά τα ψέματα, η ανυπαρξία αντιπολίτευσης δεν είναι απλώς πρόβλημα του κ. Τσίπρα.
Είναι πρόβλημα που τον ξεπερνά και αφορά ολόκληρο το πολιτικό σύστημα και το δημοκρατικό μας πολίτευμα. Και σε αυτό το άκρως σοβαρό πρόβλημα πρέπει να βρεθεί το συντομότερο λύση…
*Ο Νίκος Στέφος είναι δημοσιογράφος – συγγραφέας
thepresident.gr
