Γιάννης Λάσκαρης-Επικεφαλής συνδυασμού “Επανεκκίνηση για τον Δήμο Μεσσήνης”-Γραμματέας Δ.Σ.
Στην κρίσιμη αυτή στιγμή που η τοπική κοινωνία αναμένει το άνοιγμα μας, επιλέχτηκε λανθασμένα συνεδρίαση δημοτικού συμβουλίου κεκλεισμένων των θυρών. Δε συμμετέχω σε ένα συμβούλιο που εξυπηρετεί μόνο εντυπώσεις. Έχουμε τεράστια ευθύνη και δυστυχώς λειτουργούμε με τακτικές που και στο παρελθόν δεν απέδωσαν ενώ παράλληλα απομακρυνόμαστε από το πρόβλημα και τους πολίτες. Είχα ζητήσει δημόσια από την πρώτη ημέρα της έντασης σύγκλιση και δεν εισακούσθηκα. Η δημοτική αρχή δεν άργησε μια ημέρα αλλά ένα χρόνο να ασχοληθεί με όρους συνεργασίας στο σοβαρό ζήτημα της παραβατικότητας. Το αποτέλεσμα ήταν να κρυφτεί η αυτοδιοίκηση πίσω από δυνάμεις καταστολής προκειμένου να προστατευτεί η πόλη την ίδια ώρα που συμπολίτες μας ζούσαν και ζουν καταστάσεις “ομηρίας”. Καταθέτω δημόσια και όχι κεκλεισμένων των θυρών τις προτάσεις μου προς αξιολόγηση των πολιτών του Δήμου Μεσσήνης, τις οποίες και έχω καταθέσει πριν ένα χρόνο σε συνεδριάσεις δημοτικών συμβουλίων.
Προτείνω τη Σύσταση Λειτουργίας Τοπικού Συμβουλίου Πρόληψης της Παραβατικότητας που θα λειτουργεί ως όργανο γνωμοδοτικό-συμβουλευτικού χαρακτήρα με στόχο την αντιμετώπιση των παραγόντων από τους οποίους απορρέει το αίσθημα φόβου του εγκλήματος και της παραβατικότητας στην πόλη και τα χωριά μας.. Μέσα από την καταγραφή την μελέτη της προβατικής συμπεριφοράς και αφού θα την απαρτίζει και επιστημονικό προσωπικό και με τη συνεχή επικοινωνία με τους πολίτες με τακτικές συναντήσεις και καταγραφή των προβλημάτων ανά συνοικία οικισμό και χωριό να αναζητούνται τρόποι πρόληψης της παραβατικότητας. Παράλληλα πρέπει να στοχεύουμε στη συνύπαρξη των Ρομά με την υπόλοιπη κοινωνία μέσα από μια ολιστική αντιμετώπιση του σοβαρού αυτού ζητήματος που θα περιλαμβάνει το ενταξιακό σχολείο, την απασχόληση, τη στέγαση, τις υποδομές τη συμμόρφωση στους νόμους. Η δημιουργία Κέντρων Στήριξης Ρομά και τα Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας θα πρέπει να είναι και αυτά μέρος του σχεδιασμού.Τέλος στην πόλη της Μεσσήνης θα πρέπει να δημιουργηθεί “Παρατηρητήριο Πολιτών” που να καταγράφονται τα προβλήματα να ακούγονται και να στηρίζονται ψυχολογικά τα θύματα της παραβατικότητας αλλά και του κοινωνικού αποκλεισμού.