Η υπόθεση του «Τζόκερ» γνωστής τηλεοπτικής εκπομπής έχει πάρει τον δρόμο της δικαιοσύνης. Όλα θα φανούν εκεί, είτε αποφασίσει να είναι παρών στην δικαστική αίθουσα είτε όχι. Μικρή σημασία έχει αυτό το τελευταίο.
Από το μεσημέρι της Δευτέρας, όμως, που έγινε γνωστό το συγκεκριμένο σκηνικό, το μισό ίντερνετ καταδικάζει τον «κρυόκωλο» και το άλλο μισό ψάχνει να βρει τα όσα ανέβασε σε ιστοσελίδες πορνογραφικού περιεχομένου. Κι αν ο κάθε «καλαμπουρτζής» καταδικάζει μια γυναίκα σε μια ζωής ντροπής και ψυχολογικής βίας, όλοι οι υπόλοιποι τι ακριβώς κάνουν;
Η περίπτωση του «γελωτοποιού» δεν είναι προφανώς η πρώτη κι απ’ ό,τι φαίνεται δεν θα είναι και η τελευταία. Υπάρχουν εκεί έξω δυστυχώς αρκετοί διεστραμμένοι «άντρες», ικανοί να καταστρέψουν την ζωή μιας γυναίκας για… Αλήθεια, δεν ξέρω γιατί. Ας τους δει ένας ψυχίατρος, προτού καταλήξουν στη φυλακή, να μας πει κι εμάς ποια είναι η λογική πίσω από τέτοιου είδους πράξεις.
Revenge porn είναι ο επίσημος όρος. Μνησίκακοι υπάνθρωποι που είναι διατεθειμένοι να εξευτελίσουν την σύντροφό τους -πρώην ή νυν, δεν έχει σημασία- για να την «εκδικηθούν», που τους άφησε. Σε μια εποχή, βέβαια, που αντίστοιχοι «σκληροί άνδρες παλαιάς κοπής» τις σκοτώνουν για ίδιους ή λιγότερο σοβαρούς λόγους… Μα, τι λέω; Τι πάω να γράψω;
Σιγά μην τους δικαιολογήσουμε κιόλας. Όλους τους. ΌΛΟΥΣ ΤΟΥΣ. Ας αποφανθεί η δικαιοσύνη για όλους τους. Τους δολοφόνους, τους «χιουμορίστες», τους κακοποιητές. Όλους τους. Τους πολλά βαρείς «άνδρες», τους ψυχικά διαταραγμένους, όλους όσους νομίζουν ότι ο κόσμος αρχίζει και τελειώνει μ’ αυτούς.
Υπάρχουμε όμως και όλοι οι υπόλοιποι. Οι μπανιστηρτζήδες. Οι ματάκηδες. Οι «έλα μωρέ, δεν έκανα τίποτα, εγώ απλά είδα το βίντεο». Σόρρυ, φίλε, είσαι κι εσύ ένα τεράστιο μέρος του προβλήματος.
Και για να προλάβω το εξής τρομερό επιχείρημα που ακούστηκε πάλι: «Αυτή δεν φταίει; Γιατί δέχθηκε να βιντεοσκοπηθεί; Γιατί πόζαρε; Γιατί έκατσε να την τραβήξει φωτογραφίες;». Πρώτον, μπορεί να μην το ήξερε. Δεύτερον, η οποιαδήποτε γυναίκα δεν θα ζητήσει την άδεια κανενός για το τι θα κάνει στο κρεβάτι και τη ζωή της. Τρίτον, η συναίνεση στη βιντεοσκόπηση και τη φωτογράφιση, προφανώς και δεν σημαίνει αυτόματη συναίνεση στην δημοσίευση αυτού του υλικού.
Η αντικειμενοποίηση της γυναίκας και του σώματός της στη σημερινή κοινωνία έχει σίγουρα πολλές ρίζες και χρειάζεται -πολύ φοβάμαι- να περάσουν πολλές γενιές για να φτάσουμε σε ένα σημείο κανονικότητας. Στο μεταξύ, όμως, καλό είναι όλοι μας να μην βγάζουμε την ουρά μας απ’ έξω επειδή «εγώ δεν έκανα τίποτα ρε φιλαράκι, ένα βίντεο είδα».
Όχι. Ένα βίντεο έψαξες να δεις, ένα βίντεο σου έστειλε ένας φίλος σου να δεις, σε ένα βίντεο έγινες κι εσύ κομμάτι της αλυσίδας ταπείνωσης κι εξευτελισμού μιας γυναίκας. Αυτή η αλυσίδα δεν θα σπάσει με απάθεια. Σε όλους εμάς που θα ψάξουμε να βρούμε το κάθε βίντεο βασίζονται όλα τα καθάρματα για να κάνουν τη δουλειά τους.
Την επόμενη φορά λοιπόν -γιατί θα υπάρξει δυστυχώς κι επόμενη φορά- που θα επαναληφθεί κάτι παρόμοιο, μην ψάξεις να βρεις το βίντεο, βρίσε το φιλαράκι σου που θα στο στείλει κι επιτέλους κάνε κι εσύ κάτι για να τελειώνουμε με αυτή την ιστορία.
Οι άντρες οι «πολλά βαρείς», οι άντρες «παλαιάς κοπής», όλα αυτά τα ρεμάλια που νομίζουν ότι κάτι είναι και γα…. και δέρνουνε πρέπει να ξέρουν ότι πλέον δεν περνάνε όλα αυτά. Δυστυχώς, δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Αν ο κοινωνικός εξοστρακισμός είναι η λύση, πολύ απλά γιατί δεν αλλάζουν μυαλά, ας κάνουμε ακριβώς αυτό: ας τους αφήσουμε μόνους τους μέσα στη μιζέρια, τη λέζα και την ανωμαλία τους, να αυτοϊκανοποιούνται βλέποντας ο ένας τον άλλον.
ΠΗΓΉ: GAZZETA.GR – ΒΑΣΊΛΗΣ ΤΣΊΓΚΑΣ
