Δύσκολα μπορεί κανείς να φέρει στο νού του πλοιοκτήτες που έχουν αφήσει εξ ολοκλήρου θετικό θρύλο. Για ελάχιστους μπορεί να ειπωθεί ότι έχουν κερδίσει ευρύτατα συμπάθεια τόσο εκτός όσο και εντός της ναυτιλιακής κοινότητας. Ωστόσο ο κάπταιν Βασίλης Κ. Κωνσταντακόπουλος, γνωστός σχεδόν παγκόσμια σαν «καπετάν Βασίλης», ήταν εξαίρεση.
Γεννημένος το 1935 στο χωριό Διαβολίτσι, μεγάλωσε στην περιοχή της Μεσσηνίας στην Πελοπόννησο, στα δύσκολα χρόνια της Κατοχής και του πικρού ελληνικού Εμφυλίου. Ο ίδιος συνήθιζε να λέει πως δεν είχε δεί την θάλασσα ως το 1948 που ήρθε στην Αθήνα. Αποφοίτησε το 1953 από νυκτερινό σχολείο και ξεκίνησε η ναυτιλιακή του σταδιοδρομία την ίδια χρονιά, όταν πήρε το βάπτισμα ως βοηθός καταστρώματος σ’ ένα παλιό φορτηγό, αφήνοντας τον Πειραιά.
Ο Βασίλης Κ. Κωνσταντακόπουλος έφτασε στο βαθμό του καπετάνιου και το 1974, μετά την γέννηση του 3ου γιού του βγήκε στην στεριά – για να είναι πιο κοντά στην σύζυγό του, Κάρμεν και στα παιδιά τους. Στις αρχικές επιχειρηματικές σκέψεις περιλαμβανόταν το άνοιγμα ενός μπακάλικου. Αλλά αντ’ αυτού απέκτησε το πρώτο του πλοίο, ένα παλαιό σκαρί το οποίο μετονόμασε ‘Κάρμεν’ και ίδρυσε την δική του εταιρία, Costamare Shipping Co S.A.
H Costamare ξεκίνησε την πορεία της με tweendeckers, φορτηγά μεταφοράς τσιμέντου και διάφορα είδη πλοίων χύδην φορτίου. Η εταιρία και ο ιδιοκτήτης της αναδύθηκαν από την ναυτιλιακή κρίση στις αρχές της 10ετίας του ’80 με ενισχυμένη φήμη και η εταιρία έγινε πρωτοπόρος της Ελληνικής παρουσίας στην ναυτιλιακή αγορά των containers. Ο καπετάν Βασίλης είδε νωρίς την δυνατότητα που παρείχε η εν λόγω αγορά, ως ο πλέον γρήγορα αναπτυσσόμενος κλάδος για την μεταφορά φορτίων δια θαλάσσης.
Σαν ανεξάρτητη πλοιοκτήτρια εταιρία, η Costamare χρειάστηκε να διεισδύσει στους κύκλους της βιομηχανίας των πλοίων μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων, οι οποίοι εκείνους τους καιρούς ήταν σχεδόν αποκλειστικά Αμερικανική και Βορειοευρωπαϊκή λέσχη. Κάνοντάς το δε με μεγάλη επιτυχία και δείχνοντας υψηλού επιπέδου τεχνολογική αξιοπιστία και άριστη εξυπηρέτηση πελατών, η Costamare δημιούργησε ένα πρότυπο για έναν αυξανόμενο αριθμό Ελλήνων πλοιοκτητών που δραστηριοποιούνται στην ναυτιλία των containers σήμερα. Οδήγησε την εταιρία να γίνει μετά από μερικά χρόνια η μεγαλύτερη ανεξάρτητη πλοιοκτήτρια εταιρία στον κλάδο της μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων παγκοσμίως.
Είχε προβλέψει σωστά ότι ο Έλληνας πλοιοκτήτης μπορούσε να παρέχει ένα χρήσιμο συμπλήρωμα στους Βορειοευρωπαίους συναδέλφους του αποκτώντας τα παλαιότερα πλοία τους και μετέπειτα ναυλώνοντας τα εκ νέου στον πωλητή, ενώ ο ίδιος μπορούσε να διαχειρίζεται αυτά τα πλοία πιο αποδοτικά και αποτελεσματικά. Η Costamare εξελίχθηκε από εταιρεία με αποκλειστικά δεύτερο χέρι πλοίων, σε νεότευκτων, στην 10ετία του ΄90 και έγινε δεόντως η πρώτη ανεξάρτητη πλοιοκτήτρια παγκοσμίως που έδωσε παραγγελίες για νεότευκτα post-panamax.
Το ενδιαφέρον του καπετάν Βασίλη για την Κίνα, υπήρξε ο καταλύτης για μια γενική αύξηση στη ναυτιλιακή συνεργασία μεταξύ Κινεζικών ιδρυμάτων και Ελλάδας, κατά την τελευταία 10ετία της ζωής του. Το 2000, ίδρυσε μαζί με την σύζυγό του το Κέντρο Ελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου του Πεκίνου στην Κίνα.
‘Εζησε να δεί την Costamare Inc. να εισάγεται επιτυχώς στο Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης το 2010.
Επιπροσθέτως στα πολλά επιτεύγματα της Costamare, ο καπετάν Βασίλης κατόρθωσε μια ευρύτερη συμβολή στην ναυτιλιακή κοινότητα, στην Ελληνική οικονομία και στην κοινωνία.
Με αμείωτο ενδιαφέρον στην ενίσχυση του Ελληνικού τουριστικού προϊόντος, επένδυσε και χρηματοδότησε πολλά έργα τουριστικής ανάπτυξης ακόμα και όταν εργαζόταν για το προσωπικό του όραμα, τη δημιουργία ένος πολυτελή, φιλικού προς το περιβάλλον τουριστικού προορισμού, στην γενέτειρα περιοχή του, την Μεσσηνία.
Το εγχείρημα αυτό ήταν η ναυαρχίδα των συνεχών προσπαθειών του να προστατέψει και να προωθήσει τον τόπο του, ανταποδίδοντας στην ιδιαίτερη πατρίδα του. Η ενέργειά του αυτή βασισμένη στην αγορά γής κομμάτι με κομμάτι για περισσότερο από δύο 10ετίες, περιέλαβε διάφορες εγκαταστάσεις και γήπεδα του γκόλφ, ανάμεσα στα πρώτα διεθνών προδιαγραφών στην Ελλάδα. Το όνειρο πραγματοποιήθηκε το 2010 όταν άνοιξε το πρώτο τμήμα της Costa Navarino που ήδη έχει ανακηρυχθεί ένας εκ των επιβεβλημένων προορισμών στη Μεσόγειο, φέρνοντας εισόδημα και θέσεις εργασίας τόσο απαραίτητες στην Πελοπόννησο.
Μετά από πρόταση των τοπικών νομαρχών και δημάρχων, οι αρχές το 2012, μετονόμασαν το κεντρικό διεθνές αεροδρόμιο της περιοχής προς τιμήν του: Αεροδρόμιο Καλαμάτας «Καπετάν Βασίλης Κωνσταντακόπουλος».
‘Ιδρυσε επίσης την Costacruising μια εταιρία σκαφών αναψυχής απασχολώντας δύο πολυτελή σκάφη κατασκευασμένα στην Ελλάδα. Μια τρίτη επιχείρηση, η Geohellas, συστάθηκε για να εκμεταλλευτεί αποθέματα αργίλου στον Νομό Γρεβενών. Δομήθηκε ένα σχέδιο για την επεξεργασία και συσκευασία υλικών με ευρεία ποικιλία βιομηχανικών εφαρμογών.
Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Σύνδεσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων, Κέντρο Βρυώνης, του Μεσσηνιακού Συνδέσμου, του Ενωμένου Ελληνοαμερικανικού Κογκρέσου και του Αρχαιολογικού Ιδρύματος της Πύλου. Θήτευσε στο Διοικητικό Συμβούλιο της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος και συνέβαλε με την σοφία του σε άλλους σκοπούς και επιχειρήσεις, πάρα πολλές για ν’ αναφερθούν.
Εντός της ναυτιλιακής κοινότητας, ο καπετάν Βασίλης θήτευσε στα Διοικητικά Συμβούλια της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών, του Ναυτικού Επιμελητηρίου Ελλάδος και της DVB NedshipBank, και ως αντιπρόεδρος του Swedish Club και πρόεδρος της Ελληνικής Επιτροπής της Germanischer Lloyd. Σ΄όλη του τη ζωή ήταν υπέρμαχος της Ελληνικής σημαίας και των Ελλήνων ναυτικών και μια επίμονη φωνή συνείδησης για την κοινωνία. Ήταν ο κύριος χρηματοδότης του σχεδίου Hellas Liberty που έφερε το τελευταίο διασωζόμενο πλοίο Liberty στην Ελλάδα και το ανασκεύασε για πλωτό μουσείο.
Ο Καπετάν Βασίλης, έχοντας αναμιχθεί στο περιβαλλοντικό κίνημα από τις αρχές της 10ετίας του ΄80, κατέχει μια ιδιαίτερη θέση στην εξέλιξη της Ελληνικής Ένωσης Προστασίας Θαλασσίου Περιβάλλοντος HELMEPA. Μαζί με τον ιδρυτή της HELMEPA Γιώργο Π. Λιβανό και τον δια βίου γενικό διευθυντή της Δημήτρη Μητσάτσο, έχει υπάρξει η πλέον σημαντική προσωπικότητα στην ιστορία της ένωσης, δρώντας τρείς θητείες ως πρόεδρός της καθώς επίσης προήδρευε παράλληλα στο διεθνή σύνδεσμο παρόμοιων οργανισμών, INTERMEPA. Εκτός από τον Γιώργο Λιβανό, ήταν ο μόνος που διατήρησε τον τίτλο του Επίτιμου Προέδρου. Ακόμα πιο σημαντικό για τον ίδιο, το ότι ήταν ο ιδρυτής και ο κύριος ευεργέτης της HELMEPA Junior για πάνω από 15 χρόνια . Είχε προσωπική επικοινωνία με τα παιδιά που επισκέπτονταν τα γραφεία των Juniors και τα περιβαλλοντικά εκθέματα που φιλοξενούνταν στο ισόγειο του κτιρίου των γραφείων της Costamare.
Πολλά παιδιά μεγάλωσαν με τρυφερές μνήμες από τον πλοιοκτήτη, ενώ πολλοί μεγάλοι νοσταλγούν τις συναντήσεις με μια προσωπικότητα που συνδύαζε σοφία, ευγένεια και απλούς τρόπους.
Ο Βασίλης Κωνσταντακόπουλος απεβίωσε στις 25 Ιανουαρίου 2011.
Για τον θάνατό του, ο δημοσιογράφος Γιώργος Σκορδίλης έγραψε: «Με τα χρόνια ο Καπετάν Βασίλης -ακριβώς λόγω του τρόπου που εργαζόταν ως άνθρωπος- ξεπέρασε τα στενά όρια της ναυτιλιακής βιομηχανίας και εξελίχθηκε σε εθνικό κεφάλαιο για την Ελλάδα».
Πηγή: greekshippinghalloffame.org
