“Οι χθεσινές εξαγγελίες του Πρωθυπουργού δεν φώτισαν ιδιαίτερα το διαφαινόμενο αδιέξοδο για την επόμενη ημέρα του Τουρισμού στην Ελλάδα και η παραφιλολογία καλά κρατεί.
Ο ξενοδοχειακός κόσμος καλείται να προετοιμαστεί για μια τουριστική περίοδο με απροσδιόριστο χρονικό ορίζοντα για το πότε θα ανοίξουν τα ξενοδοχεία και υπό ποίες προϋποθέσεις θα λειτουργήσουν. Σε αυτό το ασαφές και απροσδιόριστο επιχειρηματικό περιβάλλον καλούνται οι επιχειρηματίες του τουριστικού κλάδου να αναλάβουν το εγχείρημα επανεκκίνησης της οικονομίας.
“Είναι η πρώτη φορά που, αντί να έχουμε στραμμένο το ενδιαφέρον μας στους αρμόδιους παράγοντες του τουρισμού, επαφιέμεθα στην κρίση και στις υποθέσεις που διατυπώνουν από τα Μέσα Ενημέρωσης διάφοροι Επαΐοντες και Επιδημιολόγοι”
Και όλα αυτά την ώρα που τα προβλήματα και οι καταστροφικές συνέπειες της πανδημίας για τον κλάδο των ξενοδοχείων και των λοιπών επισιτιστικών επαγγελμάτων είναι, όχι απλά ορατά, αλλά πλέον δεδομένα και αδιέξοδα. Γιατί, είναι γνωστό ότι το μερίδιο που αντιστοιχεί στα έσοδα από τον εσωτερικό τουρισμό δεν μπορεί να διαμορφώσει καθοριστικά το εθνικό ισοζύγιο.
Όπως επανειλημμένως έχουμε τοποθετηθεί, με κλειστά ξενοδοχεία και χωρίς αεροπορικές συνδέσεις δεν υπάρχει Τουρισμός.
“Οι απώλειες στο ΑΕΠ αναμένεται να διαμορφώσουν ένα νέο υφεσιακό κύκλο, πολύ πιο ζημιογόνο από τον δεκαετή από τον οποίο μόλις πριν λίγο καιρό άρχισε να βγαίνει η χώρα”
Ταυτόχρονα, τα μηνύματα σε ευρωπαϊκό επίπεδο δεν αφήνουν πολλά περιθώρια συνεννόησης για την επανεκκίνηση της ταξιδιωτικής κίνησης, ενώ, αντίθετα, βλέπουμε ότι πολλές χώρες, η μία μετά την άλλη, προτιμούν να κρατούν κλειστά σύνορα για να ευνοήσουν τον εσωτερικό τουρισμό τους.
Την ώρα που οικονομικοί αναλυτές προσδιορίζουν την ανάκαμψη σε βάθος τριετίας, ο κλάδος μας καλείται για άλλη μια φορά να σηκώσει ένα επί πλέον βάρος που δεν αντέχει και δεν του αναλογεί. Πρόκειται για εγχείρημα πρωτόγνωρο, διότι τα πρωτόκολλα πλέον λειτουργίας των ξενοδοχείων και γενικώς του Τουρισμού θα ακολουθούν προδιαγραφές, άγνωστες μέχρι σήμερα, που πρέπει να εφαρμόζουν οι επιχειρήσεις με τεράστιο κόστος και αβέβαιη προοπτική.
Ας μην ξεχνάμε ότι τα ξενοδοχεία είναι χώροι υποδοχής τουριστών για ψυχαγωγία με χαρακτηριστικό την ελευθερία κινήσεων και δεν έχουν προδιαγραφές για υγειονομικούς σταθμούς. Προκειμένου λοιπόν να ανταποκριθούμε τόσο στις υγειονομικές απαιτήσεις όσο και στις προσδοκίες των δυνητικών επισκεπτών μας και εφόσον, μετά την άρση των απαγορεύσεων, τα ξενοδοχεία λειτουργήσουν τον μήνα Ιούλιο, όπως είχαμε προβλέψει, σε αχαρτογράφητο μέχρι σήμερα καθεστώς, είναι σαφές ότι ο χρόνος που μας απομένει καθιστά ακόμη πιο δύσκολη την περίπτωση, βλέποντας το καλοκαίρι να είναι μακριά με ότι αυτό συνεπάγεται.
Οι στιγμές απαιτούν σαφήνεια προθέσεων, συντόμευση του χρόνου που θα διαμορφωθούν τα υγειονομικά πρωτόκολλα λειτουργίας των ξενοδοχείων, των αεροπλάνων και λοιπών υποδομών για να εφαρμοστούν με ρεαλισμό σύμφωνα με τους κανόνες λειτουργίας των επιχειρήσεων ώστε και εμείς από την πλευρά μας να υπολογίσουμε τις δαπάνες για τις εργασίες που πρέπει να εκτελεστούν και το λειτουργικό κόστος με δεδομένη τη μείωση της πληρότητας που δεν θα ξεπερνάει το 30 %.
Καιρός είναι να γίνει αντιληπτό ότι η επαναλειτουργία των ξενοδοχειακών και τουριστικών επιχειρήσεων , υπό αυτές τις συνθήκες, απαιτεί δαπάνες ίσως μεγαλύτερες από τη ζημία της απραξίας, που, όπως φάνηκε, δεν έτυχε της αναγκαίας αναγνώρισης αν κρίνουμε από τα μέτρα στήριξης που εξαγγέλθηκαν χωρίς ουσιαστικό περιεχόμενο μέχρι σήμερα.
“Καλούμε την κυβέρνηση και προσωπικά τον Πρωθυπουργό να αναλάβει πρωτοβουλίες για την απαγκίστρωση του κλάδου από όσα μας κρατούν δέσμιους σε ένα άρμα που μαθηματικά οδηγείται στον γκρεμό”
Έχουμε κατ’ επανάληψη διατυπώσει ότι τα πήγαμε καλά σε επίπεδο υγειονομικής θωράκισης και αξίζουν συγχαρητήρια στους πρωταγωνιστές του εγχειρήματος για αυτή την επιτυχία.
Αν όμως δεν προχωρήσουμε έγκαιρα στο επόμενο βήμα κεφαλαιοποιώντας αυτό το κατόρθωμα ως χώρα και αν δεν επιτευχθούν έστω διμερείς συμφωνίες με χώρες που την αναγνωρίζουν ώστε να ανοίξουν κάποιοι δίαυλοι επικοινωνίας και ταξιδιωτικής κίνησης , η πρόσκαιρη νίκη ως προς την υγεία θα εξανεμιστεί στον πόλεμο της επιβίωσης.
Τέλος, δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής ότι χώρες που διαθέτουν μεγάλο φάσμα παραγωγικής βάσης μπορεί να μην “καίγονται” να ανοίξουν τον τουρισμό. Για την Ελλάδα όμως ο Τουρισμός αποτελεί σημαντικό “αιμοδότη” και κινητήρια δύναμη της εθνικής οικονομίας.
“Όσο πιο νωρίς το συνειδητοποιήσουμε τόσο λιγότερη θα είναι η ζημιά, γιατί η ζημιά είναι δεδομένη και μη αναστρέψιμη, οι συνέπειες της οποίας θα γίνουν πιο ορατές από το Σεπτέμβριο και μετά”
