Για έξι χρόνια ο Παναγιώτης χρειαζόταν την βοήθεια του μπαμπά του για να μετακινηθεί μέσα στους χώρους του σχολείου του και για να παρακολουθήσει ειδικά μαθήματα στους ορόφους του. Για έξι χρόνια εξαρτιόταν από τους ώμους των γονιών του σε ένα εχθρικό, εμποδιζόμενο περιβάλλον.
Το 7ο Δημοτικό Σχολείο, σχολείο ένταξης αλλά μη προσβάσιμο, δεν έτυχε της αντιμετώπισης που του έπρεπε από τους αρμόδιους φορείς για την βελτίωση της προσβασιμότητάς του και της ανάλογης αντιμετώπισης από τις εκκλήσεις των γονιών του.
Όταν μάθαμε για τον αγώνα του Παναγιώτη και είδαμε τις συγκλονιστικές φωτογραφίες, προσφερθήκαμε να βοηθήσουμε και με την συμμετοχή του πρωταθλητή – εκπροσώπου μας Γιώργου Λαζαρίδη, να ευαισθητοποιήσουμε τα παιδιά, μελλοντικούς πολίτες, να απαιτήσουν ένα οικιστικό περιβάλλον που να δίνει ίσες ευκαιρίες σε όλους και ίσες δυνατότητες για όλους – να φανταστούν και να δημιουργήσουν μια πλήρως προσβάσιμη πόλη.
Χάρη στην πρωτοβουλία του πολύ δραστήριου Δ.Σ. του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του 7ου Δημοτικού Σχολείου, του Διευθυντή του Σχολείου και του Διδακτικού προσωπικού παραδώσαμε σήμερα εκ μέρους του Καλαμάτα 2030 τον πλήρη φάκελο Μελετών στον πρόεδρο της ΔΕΥΑΚ και εκπρόσωπο του Δήμου κ. Δημήτρη Βεργόπουλο, με την ελπίδα το συντομότερο δυνατόν να υλοποιηθούν οι αναγκαίες παρεμβάσεις. Πιο συγκεκριμένα παραδόθηκαν αφιλοκερδώς και εθελοντικά οι μελέτες Αναβάθμισης Υποδομών από τον αρχ. μηχ. Κώστα Μαστραγγελόπουλο, Ανελκυστήρα ΑμεΑ από την πολ. μηχ. Αντωνία Παπαλάμπρου-Στεφάνου, Πυροπροστασίας από τον ηλ. μηχ. Ηλία Τσουμελέα και Προσβασιμότητας από την αρχ. μηχ. Αντονία Κουζή και τον πολ. μηχ. Βασίλη Παπαευσταθίου.
Ο πρωταθλητής μας Γιώργος Λαζαρίδης γνώρισε τα παιδιά του σχολείου και τον Παναγιώτη, του δώρισε την φανέλα της Εθνικής Ομάδας, και έπαιξε αγώνα επίδειξης τέννις με μικρούς μαθητές. Κυρίως, μίλησε παρέα με τον δικηγόρο Γιώργο Μακρή, εκ μέρους του Καλαμάτα 2030, στα παιδιά για την ανάγκη να ξεπερνούν όσα εμπόδια συναντούν μπροστά τους, για το ότι δεν υπάρχει “δεν γίνεται”, αλλά με δύναμη ψυχής και θέλησης, όλα γίνονται.
Ο αγώνας του Παναγιώτη και των γονιών του, που του χρόνου θα μετακομίσουν σ’ενα γυμνάσιο επίσης, μη προσβάσιμο, σ’ένα χώρο επίσης με προβλήματα μετακίνησης εμποδιζόμενων ατόμων, ας αποτελέσει πρότυπο έμπνευσης και αφορμή για να αναβαθμιστούν σιγά σιγά όλες οι κτηριακές υποδομές των σχολείων της πόλης μας.
