“ΝΔ και ΚΙΝΑΛ από κοινού αρνούνται να υπερψηφίσουν την ερμηνευτική δήλωση για το άρθρο 86 που επιτρέπει την διαλεύκανση υποθέσεων δωροδοκίας πολιτικών”, αλλά “την ίδια στιγμή, θεωρούσαν απόλυτα φυσικό να βλέπουν βαλίτσες με μαύρο πολιτικό χρήμα” τόνισε ο Αλ. Χαρίτσης, στην Βουλή για την Συνταγματική Αναθεώρηση.
Ολόκληρη η ομιλία του Εκπροσώπου Τύπου και Βουλευτή Μεσσηνίας του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Χαρίτση, κατά τη συζήτηση επί της Συνταγματικής Αναθεώρησης στην Ολομέλεια της Βουλής
“Θα μου επιτρέψετε σήμερα να ξεκινήσω από ένα πεδίο το οποίο γνωρίζω καλά και με πονάει: αυτό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, που κατά τη γνώμη μου είναι ένα κρίσιμο πεδίο για το πώς οραματιζόμαστε τη σχέση των πολιτών με την πολιτική και την ίδια στιγμή αποτυπώνει το κεντρικό ερώτημα του σχεδιασμού «της επόμενης μέρας» της ελληνικής κοινωνίας.
Θυμίζω λοιπόν την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για την αναθεώρηση άρθρων του Συντάγματος που αφορούν στην Τοπική Αυτοδιοίκηση προκειμένου να καταδείξω τη διαχωριστική γραμμή στη σημερινή μας συζήτηση: μεταξύ εκείνων που επιδιώκουν τη θωράκιση και εμβάθυνση του καταστατικού χάρτη της χώρας και εκείνων που βολεύονται στο χτες- στο γνώριμο, σε αυτό που ήδη ξέρουμε.
Ο ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν πρότεινε την συμπλήρωση της παρ 4 του άρθρου 101.
Αυτή αναφέρεται στην υποχρέωση του κοινού νομοθέτη και της Διοίκησης να λαμβάνουν υπόψη τις ιδιαίτερες συνθήκες των νησιωτικών και ορεινών περιοχών της χώρας, μεριμνώντας για την ανάπτυξή της.
Εμείς, θεωρούμε ότι δεν αρκεί αυτή η γενική και αόριστη αναφορά στην “ανάπτυξη”, κάτι το οποίο αποδεικνύει η εμπειρία μέχρι σήμερα όπου, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, η ρητή αυτή πρόνοια του Συντάγματος για τις νησιωτικές και ορεινές περιοχές της χώρας δυστυχώς στην πράξη παραμένει κενό γράμμα.
Γι’ αυτό λοιπόν προτείναμε αφενός να προστεθεί στην παράγραφο 4 ότι πρόκειται για την “ολόπλευρη κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη” των νησιωτικών και ορεινών περιοχών.
Αφετέρου, προτείναμε για το άρθρο 101 μια ερμηνευτική προσθήκη με την οποία “αναγνωρίζεται η ανάγκη προσαρμογής του διοικητικού μοντέλου στο ιδιαίτερο περιβάλλον των νησιωτικών και ορεινών περιοχών με την εκπόνηση ειδικών επιχειρησιακών σχεδίων διοίκησης γι’ αυτές και την παροχή κινήτρων στους δημοσίους υπαλλήλους που υπηρετούν σε αυτές.” Το ΚΚΕ και το ΜΕΡΑ25 συμφώνησαν με τις προτάσεις μας. Η ΝΔ, η Ελληνική Λύση και το
ΚΙΝΑΛ πήραν τη θέση να μείνουν αυτά “ως έχουν”.
Ακόμα πιο σημαντική είναι η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για την αναθεώρηση της παραγράφου 2 του άρθρου 102.
Το άρθρο αυτό αναφέρεται στην διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης και τον τρόπο εκλογής των αρχών της. Η αλλαγή που προτείναμε αφορά στον τρόπο εκλογής και είναι η ακόλουθη:
“Οι αρχές της [Τοπικής Αυτοδιοίκησης] εκλέγονται με άμεση, καθολική και μυστική ψηφοφορία και με αναλογικό εκλογικό σύστημα, όπως νόμος ορίζει. Νόμος ορίζει τη συγκρότηση και λειτουργία τοπικών λαϊκών συνελεύσεων, καθώς και τις προϋποθέσεις και τον τρόπο διεξαγωγής τοπικών δημοψηφισμάτων και λαϊκών πρωτοβουλιών σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης. Αλλοδαποί που έχουν συμπληρώσει πενταετή συνεχή και νόμιμη διαμονή στη
χώρα έχουν το δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι στις εκλογές των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης και συμμετοχής σε τοπικά δημοψηφίσματα, όπως νόμος ορίζει”.
Οι προτάσεις μας αυτές εδράζονται στη βαθειά πεποίθηση μας ότι η Δημοκρατία, η ενθάρρυνση και ενίσχυση της ενεργούς συμμετοχής των πολιτών στα κοινά, αποτελεί το αναγκαίο οξυγόνο για να αναζωογονηθεί ο θεσμός της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Εδράζονται στην πεποίθηση μας ότι η δημοκρατία αποτελεί την αναγκαία και ικανή συνθήκη για να μπορέσει η Τοπική Αυτοδιοίκηση να αφήσει πίσω παθογένειες και ανεπάρκειες που πληγώνουν – όπως πχ η διαφθορά, οι πελατειακές σχέσεις, η απάθεια των πολιτών, ο εκφυλισμός της σε μακρύ χέρι της κεντρικής διοίκησης και του κράτους – και να μετατραπεί σ’ έναν αξιόπιστο θεσμό που διασφαλίζει την κοινωνική, οικονομική και πολιτισμική ανάπτυξη των τοπικών κοινωνιών.
Οι προτάσεις μας εδράζονται όμως και στην ιστορική εμπειρία σύμφωνα με την οποία όποτε η Τοπική Αυτοδιοίκηση κατάφερε να λειτουργήσει με αυτοτέλεια και δημοκρατικά τότε μεγαλούργησε.
Και πώς τοποθετήθηκε η ΝΔ απέναντι στις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ για την Τοπική Αυτοδιοίκηση; Όσον αφορά την αναθεώρηση του Συντάγματος με το “ως έχει”. Όσον αφορά νομοθετικές πρωτοβουλίες, ακόμη χειρότερα: με το πισωγύρισμα στο πρωσοποκεντρικό μοντέλο διοίκησης και τις παθογένειες που γνωρίζουμε ότι το συνοδεύουν και τις οποίες ανέφερα προηγουμένως.
Έτσι, η κυβέρνηση της ΝΔ ξήλωσε κατακαλόκαιρο τον Κλεισθένη με πρόσχημα το πρόβλημα της κυβερνησιμότητας που βεβαίως υπήρξε μόνο στο κεφάλι της καθώς η μείζονα αυτή μεταρρύθμιση δεν πρόλαβε ποτέ να εφαρμοστεί στην πράξη.
Το συμπέρασμα που αβίαστα βγάζει κανείς από τη στάση της ΝΔ για το θέμα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης είναι ακριβώς το ίδιο με αυτό που προκύπτει από τη συζήτηση τις προηγούμενες ημέρες άλλων θεμάτων.
Είναι το συμπέρασμα ότι ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από τις συζητήσεις της συνταγματικής αναθεώρησης: το φάντασμα του «ως έχει». Αυτές οι δύο λέξεις αποτυπώνουν τη στάση της Νέας Δημοκρατίας σε μια κορυφαία διαδικασία, σε μία ιστορική ευκαιρία, στο μεγάλο ερώτημα αν είμαστε έτοιμοι και έτοιμες να κάνουμε ένα αποφασιστικό βήμα προς τα εμπρός, προς την κατεύθυνση της εμβάθυνσης της ποιότητας της Δημοκρατίας μας.
Γιατί ας μην κρυβόμαστε. Αυτό είναι το πυρηνικό ερώτημα που διατρέχει τη συζήτησης της
Συνταγματικής Αναθεώρησης:
Μας αρκεί το βολικό [ή ακόμη κι επικίνδυνο, όπως αποδεικνύει η περιπέτεια της χρεοκοπίας της χώρας] χτες ή θέλουμε πατώντας γερά στη συνταγματική μας ιστορία να κάνουμε ένα βήμα προς το αύριο; Και η συζήτηση που έχει ξεκινήσει εδώ και καιρό, από την περίοδο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, φανερώνει ότι έχουμε διαφορετική απάντηση στο ερώτημα
αυτό.
Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ περιλαμβάνει ριζοσπαστικές τομές που έχουν ως στόχο τον εκσυγχρονισμό του πολιτεύματος, την εμβάθυνση της δημοκρατίας, την επέκταση των κοινωνικών δικαιωμάτων, την καταπολέμηση των δομικών ανεπαρκειών του παρελθόντος.
Και υπό φυσιολογικές συνθήκες, και το ξέρετε ορισμένοι από εσάς στα κυβερνητικά έδρανα, θα έπρεπε να αποδεχθείτε πολλές από τις προτάσεις μας.
Γιατί δεν είναι δυνατό, το 2019 η ευρωπαϊκή Ελλάδα να είναι μια χώρα που η κυβερνητική παράταξη αρνείται το δικαίωμα της προστασίας της ζωής σε όλους «χωρίς διάκριση… φύλου, ταυτότητας φύλου και σεξουαλικού προσανατολισμού».
Γιατί δεν είναι δυνατό, το 2019 η ευρωπαϊκή Ελλάδα να είναι μια χώρα που η κυβερνητική παράταξη αρνείται ότι «η διακριτότητα των ρόλων Κράτους και Εκκλησίας πρέπει να είναι ξεκάθαρη».
Γιατί δεν είναι δυνατό, το 2019 η ευρωπαϊκή Ελλάδα να είναι μια χώρα που η κυβερνητική παράταξη αρνείται την υποχρέωση του κράτους να εγγυάται, μέσω καθολικών κοινωνικών υπηρεσιών και εισοδηματικών ενισχύσεων, αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης για όλους.
Και όμως είναι δυνατό.
Γιατί πλέον όλοι και όλες βλέπουμε ότι κάτω από τα φιλελεύθερα πέπλα της Νέας Δημοκρατίας βρίσκεται ένας σκληρός πυρήνας νέο-συντηρητικών αντιλήψεων που απαντά πεισματάρικα «ως έχει» προκειμένου να μην αλλάξει τίποτα σε αυτή τη χώρα. Ένας πυρήνας ιδεολογικός που νιώθει άνετα να συνομιλεί με την Ελληνική Λύση, που αστόχαστα θέλει να μας γυρίσει πίσω στην εποχή της ποινικοποίησης της βλασφημίας, που θεωρεί ότι η μοναδική υποχρέωση του κράτους είναι να καταστέλλει τις κοινωνικές αντιστάσεις και να αναστέλλει κάθε βήμα θεσμικού εκσυγχρονισμού. .Κάθε «ως έχει» της κυβερνητικής παράταξης εμπεριέχει τη συνάντηση των πιο συντηρητικών στοιχείων της ελληνικής κοινωνίας με εκείνους και
εκείνες που έχουν κάθε υλικό συμφέρον να μην αλλάξουν τα πράγματα. Γιατί όπως πολύ καλά ξέρετε η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ δεν περιορίζεται σε αυτά που μόλις ανέφερα.
Αντίθετα, περιέχει συγκεκριμένες προτάσεις για ένα κρίσιμο ζήτημα: την προάσπιση της δημοκρατίας μας μέσα από την καταπολέμηση της διαφθοράς και ειδικότερα της απαράδεκτης ασυλίας του πολιτικού προσωπικού. Και εκεί δεν υπάρχει κανένα ιδεολογικό προκάλυμμα που μπορεί να επικαλεστεί η κυβερνητική παράταξη.
Η δημοκρατία μας τα τελευταία χρόνια δέχθηκε ένα μεγάλο πλήγμα. Απαξιώθηκε μέσα από τις περιπτώσεις εκείνες που πολιτικά πρόσωπα βρέθηκαν υπόλογα για σοβαρές υποθέσεις διαφθοράς.
Και τι έκανε το παλιό πολιτικό σύστημα; Τι έκαναν όλοι αυτοί που έβγαιναν καθημερινά στα κανάλια και μάλωναν τους Έλληνες και τις Ελληνίδες ότι «ζούσαν πάνω από τις δυνάμεις τους», που συκοφαντούσαν τον λαό μας ως «διεφθαρμένο», που ανακάλυπταν ότι τη χώρα οδήγησε στη χρεοκοπία ένας πλανόδιος μικροπωλητής που δεν έκοβε αποδείξεις;
Την ίδια στιγμή, θεωρούσαν απόλυτα φυσικό να βλέπουν βαλίτσες με μαύρο πολιτικό χρήμα, απόλυτα θεμιτή την πρακτική των θαλασσοδανείων σε μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, απόλυτα φυσιολογική την πρακτική της οχύρωσης πίσω από την ασυλία για να μην υπάρξει διερεύνηση.
Θέλετε ένα παράδειγμα; Το ύφος business as usual του κυρίου Αδωνη Γεωργιάδη όταν σηκώνει τους ώμους και ομολογεί ότι μια φαρμακευτική εταιρεία «πλήρωνε πολιτικούς και
γιατρούς» σαν να μιλούσε για την ηλιοφάνεια το ελληνικό καλοκαίρι!
Και εκεί ΝΔ και ΚΙΝΑΛ από κοινού αποφασίζουν να πουν «ως έχει» στο άρθρο
86 ή ακριβέστερα η άρνησή τους να υπερψηφίσουν την ερμηνευτική δήλωση
που επιτρέπει την διαλεύκανση υποθέσεων δωροδοκίας πολιτικών χωρίς τις
ασφυκτικές προθεσμίες της παραγράφου.
Ως έχει λοιπόν! Ξέρετε όμως, αυτό δεν αρκεί πια στην ελληνική κοινωνία. μΚαι ο λόγος είναι απλός. Η οικονομική κρίση και οι συνέπειές της δεν μας επιτρέπουν να επιστρέψουμε στο 1986.
Το αντίθετο.
Επιβάλλουν να ενσωματώσουμε την εμπειρία της κρίσης και να δούμε το πώς το καταστατικό κείμενο του πολιτεύματός μας θα αποτυπώνει την πρόθεση και βούληση της πολιτείας για ένα κοινωνικό συμβόλαιο που θα θωρακίζει τη δημοκρατία και θα εμπνέει εμπιστοσύνη στους πολίτες. Που θα εμπνεύσει έναν νέο συνταγματικό πατριωτισμό, καθώς κάθε Έλληνας ,και Ελληνίδα θα αναγνωρίζει στο Σύνταγμα ένα κείμενο που προστατεύει και θεμελιώνει τα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα.
Που θα περιγράφει μία νέα σχέση των πολιτών με την πολιτική. Και σε αυτό το αίτημα, αυτήν την ανάγκη της εποχής μας, εσείς μας απαντάτε «δεν υπάρχει λόγος».
Δεν θεωρείτε αναγκαία τη θέσπιση δημοψηφισμάτων, δεν θεωρείτε αναγκαία την ρητή δέσμευση του κράτους σε ένα ενιαίο δημόσιο αναδιανεμητικό σύστημα καθολικής κάλυψης, δεν θεωρείτε ότι η κοινωνία μας έχει να κερδίσει από το δημόσιο έλεγχο των κοινών αγαθών όπως η ενέργεια και το νερό, δεν θεωρείτε ότι ύστερα από την μεγάλη δοκιμασία του λαού μας
είναι αναγκαία η προάσπιση του Εθνικού Συστήματος Υγείας και των συλλογικών συμβάσεων.
«Είναι κι αυτή μια στάσις», με τα λόγια του Κ. Π. Καβάφη. Η στάση των νεοφιλελεύθερων που οραματίζονται την κατεδάφιση των κοινωνικών υποδομών, την εκποίηση της δημόσια περιουσίας, τη συρρίκνωση των εργατικών δικαιωμάτων.
Η στάση των νεοσυντηρητικών που τρομοκρατούνται από την ιδέα ότι η Ελλάδα είναι μια σύγχρονη δημοκρατία που αναγνωρίζει δικαιώματα σε όλους και όλες, που δεν διακρίνει τους ανθρώπους με βάση τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό, σέβεται αλλά δεν επιβάλλει θρησκευτικά δόγματα και αντιλήψεις.
Η στάση του παλιού πολιτικού συστήματος που ξορκίζει κάθε μεταβολή που θα οδηγούσε στη διερεύνηση των σκανδάλων και έχει ως πρώτιστη έγνοια την εξυπηρέτηση μικροπολιτικών συμφερόντων και πάνω από όλα των ισχυρών προστατών του.
Η στάση μίας κυβέρνησης -και των πρόθυμων συνεργατών της- που ενώ ομνύει στον θεσμικό εκσυγχρονισμό στην ουσία οχυρώνεται πίσω από το «ως έχει» γιατί κατά βάθος δεν πιστεύει σε καμία αλλαγή- εκτός φυσικά από μια: την αλλαγή του συσχετισμού σε βάρος της κοινωνίας και των κοινωνικών δικαιωμάτων!
Κύριοι και κυρίες βουλευτές Η συζήτηση για το Σύνταγμα είναι μια πολύ σοβαρή συζήτηση.
Είναι εκείνη η συζήτηση που εκδιπλώνονται οι οραματικοί σχεδιασμοί και οι πολιτικές ενατενίσεις των παρατάξεων. Εκεί που έχουμε την ευκαιρία να συζητήσουμε και να σχεδιάσουμε. Αυτήν την ευκαιρία η Νεα Δημοκρατία και το ΚΙΝΑΛ αποφάσισαν να την
κατασπαταλήσουν.
Κύριοι και κυρίες βουλευτές- Εμάς δεν μας αρκεί το «ως έχει». Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το κόμμα της κοινωνικής αλλαγής. Το κόμμα που δεν αρκείται στις περιοριστικές συνθήκες του παρόντος.
Το κόμμα που έχει καταθέσει μια ολοκληρωμένη και τεκμηριωμένη πρόταση συνταγματικής αναθεώρησης που συνομιλεί με τις μεγάλες προκλήσεις του 21ου αιώνα, που ενσωματώνει την εμπειρία της κρίσης, που απευθύνεται στους πολίτες με μια πρόταση ενός νέου κοινωνικού και πολιτικού συμβολαίου.
Και είμαστε περήφανοι για αυτό. Είμαστε περήφανοι που η πρότασή μας, ανεξάρτητα από το όποιο αποτέλεσμα, θα αποτελεί τον οδικό χάρτη για την Ελλάδα του αύριο, την Ελλάδα των δικαιωμάτων και της αξιοπρέπειας”.
