Από την εκπαιδεύτρια Jean Glover
Όταν τον μαλώνετε και χασμουριέται, δεν σημαίνει ότι σας αγνοεί. Προσπαθεί απλώς να σας πει… «αφεντικό, χαλάρωσε». Αυτό είναι μόνο ένα από τα σήματα ηρεμίας που χρησιμοποιεί για να ηρεμήσει τα πνεύματα.
Δεν υπακούει στο «έλα»; Υπάρχουν πολλοί λόγοι γι’ αυτό. Ο πιο προφανής είναι ότι δεν του το μάθατε ποτέ – πιστεύοντας ότι θα μεγαλώσει και, με κάποιον μαγικό τρόπο, θα μάθει να υπακούει σε όλες τις εντολές πόσες φορές είπατε «έλα, μωρέ, μικρό είναι ακόμα, θα μάθει». Ίσως, πάλι, εσείς ο ίδιος και η λιχουδιά σας να μην τον ενδιαφέρετε τόσο εκείνη τη στιγμή. Ένας άλλος λόγος είναι ότι μπορεί να βιάζεστε να φύγετε και ο σκύλος να «πιάνει» την ένταση και την ενόχληση στη φωνή σας, και να προσπαθεί να σας περάσει το μήνυμα να ηρεμήσετε χρησιμοποιώντας σινιάλα.
Θα μου πείτε: «Ο σκύλος μου μου συστήνει να ηρεμήσω; Πώς;». Βασικά, το μόνο που θέλει να σας πει είναι πως ο ίδιος είναι ΟΚ και πως δεν θέλει φασαρίες. Μεταξύ τους τα σκυλιά χρησιμοποιούν αυτά ακριβώς τα σήματα ήδη από τη φάση που είναι κουτάβια και επικοινωνούν με τη μητέρα τους. Το πρόβλημα με τους ανθρώπους είναι ότι, συνήθως, δεν τα καταλαβαίνουμε. Θα μπορούσα να φανταστώ τα σκυλιά να κουνούν το κεφάλι και να αναστενάζουν που η μοίρα τούς έταξε να ζουν με ένα είδος με το οποίο δεν μπορούν να επικοινωνήσουν. Σκεφτείτε να βρισκόσασταν σε έναν άλλο πλανήτη και να προσπαθούσατε να πείσετε τους εξωγήινους πόσο καλός τύπος είστε και πόσο θέλετε να συνεργαστείτε, αλλά εκείνοι να σας βάζουν συνεχώς τις φωνές, να σας σέρνουν με το λουρί, κάποιες φορές να σας χτυπούν στα μούτρα με την εφημερίδα. Δεν θα νιώθατε θυμό και σύγχυση; Βέβαια, δεν θα γίνουμε όλοι Doctor Dolittle, να μιλάμε στα ζώα, όμως θυμάμαι πόσο καλύτερα ένιωσα όταν άρχισα να μαθαίνω και να κατανοώ τα σήματά τους και πώς, από τη μια μέρα στην άλλη, καταλάβαινα το σκυλί μου όλο και περισσότερο. Όταν γέννησε, είχα το νου μου για το πότε τα κουτάβια θα αρχίσουν τα σήματα. Το πρώτο ήρθε γύρω στις 17 μέρες, όταν μόλις είχαν ανοίξει τα μάτια τους και έστρεφαν το κεφάλι τους στο πλάι κάθε φορά που τα έφερνα πολύ κοντά στο πρόσωπό μου. Ήταν ο τρόπος που είχαν για να μου πουν ότι δεν ένιωθαν άνετα μ’ εμένα τόσο κοντά τους.
Ο πρώτος άνθρωπος που μίλησε για τα σήματα ηρεμίας των σκυλιών ήταν μια Νορβηγίδα γιαγιά, η Turid Rugaas.
Συνέχεια άρθρου εδώ
Πηγή: animalplanet.gr
