Θα μπορούσαν να γραφτούν ένα σωρό πράγματα για την απιστία. Να καταλογογραφηθούν, να αρχειοθετηθούν, να γραφθεί μια εγκυκλοπαίδεια κανονικά για το λόγο που οι άνθρωποι ανεξαρτήτως χρώματος, φυλής, κουλτούρας, πολιτικών πεποιθήσεων, εξωτερικής εμφάνισης κλπ, απιστούν. Και πάλι κάτι θα έλειπε.
Όλοι έχουν τις δικές τους ιστορίες να αφηγηθούν, μαζί με τις ιστορίες που λένε στον εαυτό τους για να εκλογικεύσουν την όλη κατάσταση ή τα επιχειρήματα που σκαρφίζονται για να ηθικολογήσουν τη μία και μοναδική περίπτωση που τους έτυχε, ώστε να κατευνάσουν την ενοχή τους. Αλλά κακά τα ψέματα, όπως λέει και το λαικό ρητό, Την ώρα της ηδονής, κανένα αίσθημα ενοχής!
Παρ’όλα αυτά, μπορείτε να απλοποιήσετε την κόλαση της απιστίας, όπώς έκαναν ερευνητές σε πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Journal of Sex Research.
«Είχα ξεσυνηθίσει να είμαι σε σχέση».
«Δεν υπήρξα και τόσο πιστός-η στον προηγύμενο σύντροφο μου».
«’Ηθελα να ανεβάσω τα ποσοστά μου».
«Επιθυμούσα ποικιλίας στους σεξουαλικούς μου συντρόφους».
«Ήμουν πιωμένος-η και δε σκεφτόμουν καθαρά».
Αυτές είναι λίγες από τις απαντήσεις που έδωσαν οι ερωτηθέντες άπιστοι partners στην εν λόγω έρευνα.
Επίσης, σύμφωνα με αυτή, δεν είναι μόνο η απουσία ή η εξαφάνιση του (πρώιμου) έρωτα ο μοναδικός λόγος για κέρατο. Είναι επίσης και σε μεγάλο βαθμό, θέματα αυτοπεποίθεσης, σεξουαλικής «αεικινησίας» (sexual restlessness) και αδύναμου εώς ανύπαρκτου ελέγχου στην αντιμετώπιση συγκεκριμένων καταστάσεων, θέματα που δεν αφορούν αυτή καθ’αυτή τη σχέση.
Για παράδειγμα κάποιος-α είναι πιθανότερο να απατήσει τον-την σύντροφο του εάν έχει άλυτα προσωπικά θέματα, όπως η ανασφάλεια μέσα στη σχέση, που δεν τους αφήνει να εκφραστούν ή να εμβαθύνουν σε αυτή ή η αποφυγή αληθινής επαφής και δέσμευσης λόγω προσωπικών ελλείψεων κ όσον αφορά στην εμπιστοσύνη στους άλλους και στον ίδιο τον εαυτό.
Συνέχεια άρθρου εδώ
Πηγή: sportygossip.com
